C(h)ampagne
Algemeen'Hé Binder, moet je woensdag nog naar het feestje?' De Noordwijkse volkstuinder, die mij leunend op zijn plattandervork dit toeriep, had een cynische glimlach op zijn gezicht. Zijn houding dwong mij om mijn fietstocht te onderbreken.
Ik draaide mijn tweewieler en ging zittend op mijn bagagedrager het gesprek met hem aan: ´Wat is er aan de hand?' 'Ik vraag of je woensdag nog naar het feestje moet?' 'Feestje, welk feestje?' Nou, de feestelijke opening van de brug gunter'.
Ik snapte nog niet goed waar het over ging maar ik ontdekte wel een grote mate van ergernis. 'Waar maak jij je nu toch druk om', vroeg ik. 'Het is toch belachelijk wat er gebeurt', was het antwoord. En toen het relaas. Dat eerst de Schiestraat heel langdurig was afgesloten geweest. En dat er daarna een feestelijke opening was georganiseerd waar de drank rijkelijk vloeide en de schalen met bitterballen maar bleven komen. En dat korte tijd later de weg opnieuw voor lange tijd moest worden afgesloten.
De volkstuinder kon maar niet begrijpen dat de bruggenbouw niet tegelijk met de herbestrating werd uitgevoerd. Intussen had hij zich ook al groen en geel geërgerd bij het te water laten in het Schie van een roeiboot. De volkstuinder kwam nu op stoom. 'Gewoon een roeiboot in het water laten glijden en, o ja, ook nog een bakfiets overhandigen was reden om, compleet met fotografen, applaudisserende ambtenaren en andere mensen, met champagneflessen rond te gaan. Nou vraag ik je, champagne. Midden op de dag'. En hij vertrouwde me toe: 'Ik heb wel gevraagd of ik ook een zopie kreeg en dat lukte, compleet met 3 bitterballen. Die champagne vond ik eigenlijk niks maar de bitterballen smaakten wel. Maar goed, nou gaan ze straks weer zo'n feestje organiseren. Omdat de brug geopend wordt. Het moet toch niet gekker worden. Zeker weer champagne. Natuurlijk weer bitterballen. Ik vraag me af wat dat allemaal moet kosten. Dat zijn toch de centen van de mensen. Ken jij daar nou niet eens een stukkie over schrijven?'
Iedereen die dit nu leest begrijpt dat ik aan zijn verzoek wilde voldoen. Even ingaan op het verbrassen van de ingebrachte belastingcentjes. Maar ik besef dat ik het natuurlijk ook van de andere kant moet bekijken.
Kijk, het is verkiezingstijd en de wethouders willen zich duidelijk profileren. Vier van de vijf willen opnieuw op het pluche. Dat vereist veel op de foto, veel in de krant. Dat zou wethouder verkeer natuurlijk liever hebben gedaan bij een gelegenheid waarbij hij trots zou kunnen poseren met resultaten uit zijn portefeuille sociale woningbouw. Maar dat lukt even niet. Dan maar een goed alternatief. En wat een geluk. De nieuwe brug die er inmiddels al weer lange tijd ligt is nog niet officieel in gebruik genomen en dus pakt de wethouder in deze c(h)ampagnetijd natuurlijk zijn kans. En ik ga natuurlijk kijken. Wees echter gerust, ik laat eventuele dure champagne en hete bitterballen aan mij voorbijgaan.
