Wie doet het met wie?

Het beheerst op dit moment het nieuws. Hoewel girowinnaar Tom Dumoulin voor even de hoofdrol pakt blijven de politieke machtsverdelers dagelijks goed voor extra krantenverslagen en bijzonder nieuwsuitingen. 'Wie doet het met wie?' is nu eens niet een voornaamste vraag in de dorpsroddels maar een serieuze vraag bij tal van deskundige journalisten aangaande een nieuw te vormen regering. Want de verkiezingen hebben zo'n verdeeldheid aan het licht gebracht dat verkiezingsbeloftes door de politici niet meer kunnen worden nagekomen.

Nu is een politicus per definitie iemand die heel handig manoeuvreert, slim te werk gaat en zeer zorgvuldig de moeilijkheden omzeilt. Vaak ook nog door anderen de kastanjes uit het vuur te laten halen. Dus je weet nooit precies wat er gebeurt.
Lokaal worden politici voor heel even ook heel belangrijk. Het gaat lokaal even niet om de enorme potten met subsidiegelden, de verdeling van de veel te schaarse woonruimte, het ontbreken van duidelijkheid in de lokale zorg of de veel omstreden gemeentelijke monumentenlijst. Ook niet meer over windmolens, veel te lang durende wegafsluitingen (zoals eerder Oude Zeeweg en recentelijk Molenstraat en Schiestraat) of de inspraak bij bouwplannen. Nee,nee. Nu gaat het over echte politiek. Zeker voor diegenen die in de politieke carrière afhankelijk zijn van het baantje en bijbehorend inkomen. Die zich nu niet kunnen permitteren om namens hun kiezers impopulaire maatregelen voor te staan. En daarmee een herverkiezing onnodig in gevaar brengen. Wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen. Veel op de foto en die via vriendelijke journalisten laten publiceren in lokale bladen is een oud beproefd middel om je te profileren. Je zou kunnen zeggen dat diegene, die in de laatste periode het vaakst met een gemaakte glimlach voor de camera's poseerden, het meest onzeker zijn. Even onzeker als de koppel politici onder de raadsleden die in de afgelopen periode te vaak, te nadrukkelijk en te duidelijk van onwetendheid kennis gaf door mee te willen praten om het praten zelf.
De fusie roept dus niet alleen voor de burgers belangrijke vragen op. Het uit een lade getrokken flut-rapport, wat als basis diende voor politieke besluitvorming, is er voor deze bijzonder belangrijke details geen enkele aandacht. Wat we zeker weten is dat (de fusie lijkt echt onafwendbaar) de komende raadsverkiezingen met 9 maanden worden uitgesteld. De eerste vraag is daarbij ook al: wie doet het met wie?. Gaan lokale partijen ook een fusie aan of blijft het ieder voor zich. Komen er nieuwe partijen bij of houden er op te bestaan. En dan na de verkiezingen met een nieuwe coalitie. En wederom de vraag: 'Wie doet het met wie?' Welke wethouder krijgt het baantje terug ,wie zal er het veld moeten ruimen? Wie valt in het zwarte gat, wie geniet er van wachtgeld? We weten het niet en dus kijken we eerst nog maar landelijk: 'Wie doet het met wie?'