Dorpspolitiek

Ik ben zeker niet de enige die denkt dat de lokale democratie op de rand van failliet gaan staat. Daar is een aantal oorzaken voor aan te wijzen.

Ik zie vooral korte termijn politiek op basis van meningen van enkelen. Daarnaast is natuurlijk de versnippering een oorzaak van steeds vaker falende dorpspolitiek. Steeds meer mensen denken dat ze zich op details moeten richten. Steeds meer partijtjes worden opgericht. Landelijk zijn er de voorbeelden te over. Wilders en zijn Islam. Krol met zijn ouderen en hun pensioenen. Nieuwkomer Roos met zijn Europa.

Lokaal zien we eenzelfde beeld. Maar wel veel minder profilerend op onderwerpen. Puur werd winnaar met een lijst van heel veel zogenaamde bekende gezichten. Zij wilden gezamenlijk de strijd aangaan tegen hoogbouw. Uiteindelijk kreeg bij hen een mogelijke fusie meer aandacht. Daarbij anticiperend op de succesvolle keuze van Lijst Salman, die eerder focuste op het bebouwen van de hoogwaardige bollengrond in Bronsgeest en inmiddels al succesvol was met een spuitende Janus.

De combinatie PvdA/GL bleef op de achtergrond met inbreng over dat hele kleine beetje lokale sociaal dat er nog zonder is naast de ISD. CDA ziet ook brood in het sociale naast rentmeesterschap. En de VVD liberalen volgen nog de landelijke trend en hebben bovendien nog wel aandacht voor lokale ondernemersbelangen. En Noordwijk Zelfstandig? Tja, daar stokt het even. Dan nog D66. De club van het referendum profileert zich niet echt. Zij waren wel (of is het: hij was) heel belangrijk bij de uiteindelijke fiattering van de bouwplannen bij de Hotels van Oranje. Maar een echt stokpaardje herkende ik tot nu toe niet.
En ook in de komende tijd zal het steeds weer gaan over de waan van de dag. Lijst Salman grijpt de paardenstal aan om stokpaardjes te berijden. PvdA/GL zal de huisvesting van statushouders naar zich toetrekken terwijl Puur heel sneaky de nieuwe bouwlocaties waaronder Bronsgeest bij Lijst Salman zal wegpikken. Want hedendaagse dorpspolitiek richt zich op de actuele mening van samenleving. Met veel te veel focus op de kleine details. Verzameld tijdens netwerkborrels en de derde helft bij sportwedstrijden. De afgelopen politieke periode was er een van veel gezeur, veel kinnesinne en heel weinig daadkracht. De sfeer in de vergaderingen was vaak ongemakkelijk. De collegialiteit ver te zoeken. Het hoogste orgaan van onze gemeente is nauwelijks een team. Hun bijeenkomsten saai en voorspelbaar. Ik pijnig inmiddels mijn hersens wat er te doen is om de gemeentepolitiek werkbaar te houden. Ik zou wensen dat partijen heel duidelijk en principieel standpunten innemen en die daarna met verve verdedigen.

Maar ik realiseer me nu ook dat dorpspolitiek ook weer niet heel serieus genomen mag worden maar zeker wel degelijk vermakelijk moet zijn. Zodat raadsvergadering leuk worden om naar toe te gaan. Er na afloop samen grappen kunnen worden gemaakt en dreigend faillissement wordt voorkomen.