Afbeelding
Foto: thv

Rooitijd

Algemeen Bollenpraat

Toen een paar weken geleden, bij een rigoureuze opruimactie, de laatste rooitruffels in de container verdwenen, deed me dat denken aan de rooitijd van vroeger. Op de knietjes, het eerste regeltje opzoeken, met de truffel hakken en de bollen in een mandje mikken. De horder haalde de volle mandjes weg en legde een lege klaar. Met een V-schoffel waren vooraf de tulpen al afgeschoffeld, het loof weggeharkt en, meestal verbrand. O wee als je met het wieden niet rondgekomen was en het onkruid de tulpen had overwoekerd, dan werd het een zoekplaatje.

In het “Nobels-boekje" staat nog de foto van de demonstratie van de eerste rooimachine. Naar ik meen in 1960 genomen. Het zag op die tuin aan de Herenweg in Noordwijkerhout zwart van de belangstellende kwekers. Ze hoopten allemaal op een oplossing om van het zware handwerk af te komen. Dan is het verschil groot met waar we nu staan. Mede te danken aan de uitstekende onkruidbestrijding van de laatste jaren.

De moderne machines hebben een enorme zeefcapaciteit en dus kunnen ze grote lappen in korte tijd rooien. Verreweg de meeste tulpen, hyacinten en crocussen worden direct in kisten gerooid. De narcissen gaan er als laatsten uit en liggen veelal een paar daagjes op het land..Op kleigrond gaat het er heel anders aan toe. De tulpen en hyacinten worden in netten geplant en dus ook weer uit de netten gerooid. Die techniek heeft een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt en gaat nagenoeg perfect: de bollen schoon in de kist.

Waarom mijn verhaaltje over het rooien? Als kweker ben je het hele seizoen met je teelt bezig. Planten, dekken koppen, spuiten, soms beregenen en uiteindelijk rooien. Het is altijd spannend met wat er uit de grond komt. Plat gezegd, “het is je vreten”. Iedere kweker springt tijdens het rooien de nodige keren op de machine met het bollenmaatje in zijn hand. Zo is bij ons de rooitijd.

Aad van Ruiten

Uit de krant