Het gelijk van Taetske

Trouwe lezers wisten het al. Ik heb de laatst gehouden raadsvergadering overgeslagen. Ik hoefde er even niet lijfelijk bij aanwezig te zijn. Ik koos voor iets anders op die dinsdagavond. Simpelweg vanwege de onaantrekkelijkheid van de huidige vergaderwijze van de Noordwijkse politiek.

Beginnend bij de parallelle sessies en de resultaatloze rondetafelgesprekken. En de gevolgen daarvan in de raadsvergaderingen met de besluiteloosheid, de traagheid, de overduidelijk onervarenheid, de vele schorsingsmomenten, het tijdrovend gedrentel van woordvoerders naar de diverse microfoons, de sfeerloze omgeving. Niet in de laatste plaats de eindeloosheid van besluitvorming en tot slot het systematisch ver na middernacht eindigen. Ik koos dus voor iets anders maar, zoals ook al aangekondigde, ik hield een eigentijds communicatievriendje stand-by om via livestream er half en half toch bij te zijn. Dat leverde aangename verrassingen op. Eén belangrijke mag ik u zeker niet onthouden. Louis Koppel verklaarde dat hij warme gevoelens koestert voor wethouder Roberto ter Hark. Maar belangrijker, ik hoorde ook Taetske Visser haar beklag doen over het ontbreken van het echte politieke debat bij uiterst belangrijke zaken. Mij uit het hart gegrepen.
De huidige politieke vergaderingen stellen politiek niets meer voor. Taetske heeft volkomen gelijk dat de Noordwijkse raadsvergaderingen anno 2019 zijn ontaard in een vraag en antwoordspelletje tussen oppositie en de vier wethouders. Van het onderlinge debat, het aandacht geven aan elkaars standpunten en daarmee aan de hele breedte van het politieke spectrum, in het belang van de inwoners, is helemaal geen sprake meer. Nauwelijks deskundige voorzitters aan ronde tafels hebben daar het politieke debat al helemaal monddood gemaakt. Er moet toch een veel betere manier zijn om op eigentijdse wijze lokale politiek te bedrijven. Want het gaat natuurlijk om de gemeenschap. Ik weet inmiddels ook wel dat ik moet accepteren dat deze gemeenteraad nog niet toe is aan, mogelijk niet deskundig genoeg is om, gemeentebrede politiek in praktijk te brengen. Ook deze livestream deed verslag van het ontelbare keren differentiëren van de kernen. 'In Noordwijkerhout deden we het zo'! Ik kan het niet meer horen! Ik wil net als Taetske het politieke debat terug in de gemeentepolitiek. Ik zie uit naar debat over zetelroof, debat over de nieuwe werkwijze, debat over het functioneren van diverse ambtelijke afdelingen zoals de postkamer, debat over de productiviteit van het ambtelijk apparaat inclusief de ODWH en natuurlijk debat over de door burgers te betalen lokale belastingen.
Ik zie uit naar het blootleggen van individuele en parate kennis betreffende de inhoud van de stukken, het wel of niet voorbereid zijn op vergaderingen en het kunnen selecteren van belangrijke zaken. Simpelweg pleit ik ervoor, gesteund door Taetske, dat dorpspolitiek ook echt politiek debat oplevert.