Afterparty

Deze week stonden de Noordwijkse sporthelden in de schijnwerpers in een overvolle Wintertuin van de Hotels van Oranje. De terechte huldiging van veelal geweldige prestaties vraagt om een accommodatie die kan wedijveren met het niveau van de prijswinnaars. Vooraf hoeft dit voor veel sporters niet zo. Achteraf blijkt er altijd veel waardering te zijn.

Deze keer ontbraken er heel veel politici bij deze traditionele avond, waarbij huldigen wel het belangrijkste is maar waar het elkaar ontmoeten of, zo u wilt, het netwerken ook heel belangrijk kan zijn.

In de pauze fantaseerde ik even over een omgekeerde situatie. Stel dat wij nu eens het initiatief zouden nemen om diverse politici in de verschillende categorieën te huldigen. Ik zag de diverse winnaars al voor mij. 1. de meest vriendelijke en benaderbare fractievoorzitter; 2. Het best geklede collegelid; 3. de beste debater in de raadsvergaderingen; 4. de meest efficiënte en zakelijke bestuurder; 5. het grootste politieke talent.
De gedachte alleen al maakte mij enthousiast. Natuurlijk zou ook dit moeten gebeuren op een podium van hoog niveau. Met een zeer aansprekend persoon als prijsuitreiker, zoals de minister-president. Ik zag in gedachten ook al een aantal sponsoren voor mij. U weet wel, dorpsgenoten die waardering kunnen opbrengen voor politici. En die de eed of de belofte kunnen waarderen dat raads- en commissieleden integer zijn en geen geld of goederen aannemen in ruil voor politieke steun. Maar sponsoren die hun waardering willen laten blijken voor het vele werk dat politici verzetten in het belang van inwoners, ondernemers en maatschappelijk veld.
En dan de publieke belangstelling. Die kan naar mijn mening uitermate groot zijn. Tal van bestuurders vanuit maatschappelijke organisatie zouden zo'n huldiging niet alleen waarderen maar zeker ook steunen. En van de gelegenheid gebruik maken om onder het genot van een glaasje een ernstig gesprek te voeren of om geheel vrijblijvend te worden ingelicht over de mogelijkheden die de politiek kan bieden. Hoe meer ik er over nadacht hoe enthousiaster ik werd. De presentatie zou natuurlijk in handen zijn van tonprosser Ard. Die als eerste presentator van de sportverkiezingen en politiek commentator over meer dan ervaring en de nodige humor beschikt. Voor de muzikale omlijsting zouden de kandidaten oneindig zijn. Ik voorzag Kunstklank, Crescendo en de Seaside Singers voor podiumoptredens. En Henk Vegt en Bert Bulk met hun Electric Blues in een afterparty in de bar met de eenvoudige Noordwijkers van Lijst Salman NZlokaal, Groen Links en de PvdA. Ik verbeelde mij De Band, het jazzorkest van Hans en Henk, in de lounge met PUUR, CDA, VVD en D66. Want verschil moet er zijn natuurlijk.

Helaas, toen ik mijn hersenspinsels tijdens de afterparty deelde met een aantal vrienden, werd ik hartelijk uitgelachen met de voorspelling: 'Politiek? Kom op, daar komt echt geen enkel zinnig mens op af.'