Axel Wicke doet intrede als nieuwe Windkracht-dominee

Op zondag 4 juli deed ds. Axel Wicke intrede bij de Protestantse Gemeente Noordwijk als Windkrachtpredikant. Hij volgt ds. Janneke Nijboer op in deze functie. “Het was een warm en hartelijk welkom”, blikt hij terug op de dienst in de Oude Jeroenskerk.

Door Cor de Mooy

Axel Wicke (48) heeft de protestantse wijkgemeente Den Haag-West na dertien jaar omgeruild voor de Protestantse Gemeente van Noordwijk. Hiermee is de vacante plek na het vertrek van Janneke Nijboer na twee jaar weer ingevuld. 

“Ik had de geheime wens om als predikant voor te gaan in een middeleeuwse kerk. Nou, dat is vorige week zondag gelukt”, grijnst hij terugblikkend. “Het was een bijzonder warm en hartelijk welkom. Wat het nog mooier maakte is dat er weer door de hele gemeente gezongen werd.”

Berlijn

Dominee Axel Wicke is geboren in Berlijn. “Van dichtbij maakte ik ‘Die Wende’ mee.’ Hiermee doelt hij op de val van de Berlijnse Muur. “Dat heeft me laten zien dat de kerk in politieke kwesties echt een rol speelt. Ga maar na: vanuit de kerken is Die Wende eigenlijk begonnen. Na dat moment kreeg ik ècht iets met het geloof.”

Na een afgebroken studie technologie koos hij voor een theologiestudie. Na zijn vicariaat trok hij eropuit richting verre oosten. Daarna trad hij aan als predikant van de Sionkirche in zijn geboortestad. “In Berlijn was in mijn wijk een straat vol met kraakpanden. Ook daar kwam ik aan huis”, vertelt hij. “Ik hou niet van drempels. Heikele onderwerpen ga ik niet uit de weg. Als we er als kerk iets aan doen om vooroordelen uit de weg te helpen, dan doe ik graag mee!”

“Een Duitse collega zei tegen voordat ik vertrok: ‘als je naar Nederland reist dan reis je gelijk twintig jaar de toekomst in’” Hij doelde daarmee op de verregaande ontkerkelijking in ons land.

Dat laatste maakt de uitdaging voor hem groter. “Het is interessant om mensen aan de rand van of buiten de kerk weer de relevantie ervan te laten inzien.” Die gedachte kwam vooral tot uitdrukking in het kerkasiel in de Haagse Bethelkerk. Zo kwam Wicke in het landelijke nieuws.

Noordwijk

“Het is eigenlijk best grappig. Ik ben nu predikant in een plaats waar mijn moeder het vroeger thuis al over had”, vertelt Axel. “Zij studeerde in Nederland. Haar eerste kennismaking met de zee was in Katwijk. Zij liep dan naar Noordwijk. Daar kon ze op zondag wel brood en een ijsje kopen. Ik kon nooit dromen dat ik hier predikant zou worden.”

“Bij mijn intrede in Noordwijk heb ik gepreekt over de gelijkenis van De Zaaier”, vervolgt hij. “Bij die gelijkenis valt het me op dat het eigenlijk een knotsgek iemand was. Hij strooide het zaad zo maar overal naartoe. Een deel kwam zelfs op de rotsen terecht. Toen Jezus dit verhaal vertelde, moesten er veel boeren die man erg dom en roekeloos gevonden hebben. Maar eigenlijk wil ik gewoon te werk gaan als die zaaier. Ik wil ruim het Woord zaaien waar ik kan! Daarnaast veel kijken en luisteren.”

Maar van een grote stad naar een kleinere gemeente als Noordwijk is dat geen hele stap? “Nou ja, voor mij als Duitser telt Noordwijk eigenlijk als stad. Ik zie heel positieve verschillen. In Den Haag was ik als voorganger de jongste. Noordwijk is een jonge gemeente. Bovendien is er een goede kerkelijke infrastructuur. Er zijn maar liefst twaalf pastorale wijken en al die wijken zijn personeel ingevuld! In Den haag moest ik bijna alles zelf doen.”

Wicke zit vol met ideeën. “Maar”, remt hij even af, “Als predikant wil ik eerst de diepte in duiken om echt goed kennis te maken met Noordwijk. Ik benieuwd naar alle mogelijke verhalen. Als iemand mij iets over de geschiedenis, kerkelijke bijzonderheden, of wat maar relevant kan zijn, wil vertellen dan neem ik daar graag de tijd voor. In de herfst ga ik echt concrete plannen maken.” Sowieso gaat hij,net als Nijboer, actief te werk op de sociale media.

Met één idee speelt hij in ieder geval: “In Duitsland is elke twee jaar de nationale Kirchentag. Die dag, gehouden door de Evangelische Kirche Deutschland, trekt mensen uit hele hele land. Met mijn Haagse gemeente ging ik daar ook naartoe. Ik wil ook Noordwijkers daarheen meenemen. Dat is echt een heel bijzonder evenement.”

Met zijn vrouw en kinderen blijft hij weliswaar in Den Haag wonen. Niettemin is hij erg ingenomen met zijn werkplek in het Windkrachthuis aan de Hoofdstraat. “Ik zit letterlijk in de etalage. Ik denk er ook aan om in de voortuin te gaan werken. De deuren van het windkrachthuis gaan, wat mij betreft, meer en vaker open. Geen drempels, muren en dichte deuren!” Wie daar binnenstapt vindt zeker een aandachtig luisterend oor.