Niet oubollig

Noordwijk was deze week het middelpunt van Oranjeactiviteiten. Even was de politiek geen issue in de meest fraaie dorpskern die de fusiegemeente Noordwijk kent. Ook al door de geweldige weersomstandigheden werden de Oranjefeesten 2019 een succes. Maar het was vooral een feest van vrijwilligers, een feest van samenwerken, een feest met gezelligheid en sfeer.

Natuurlijk was er voor de mensen die azijn lekker vinden ook nog wel wat te bekritiseren. Maar over het algemeen was er tevredenheid op het tot evenementenplein omgetoverde Verkadeplein en het kermisterrein op het Kloosterplein. Het bestuur van de Oranjevereniging verdient een pluim voor de manier waarop zij de organisatie ter hand heeft genomen. De grote groep vrijwilligers die voor de uitvoering zorgden zijn minimaal zo belangrijk. Kermis vieren staat los van politiek. Iedere gemeenschap mag daardoor kermis vieren op zijn eigen wijze.

Het Noordwijkse tobbetje steken is voor grote groepen mensen onmogelijk oubollig. Voor anderen is het onlosmakelijk verbonden met Noordwijk Binnen en kermistradities. Gelukkig zijn die paar dagen aan het eind van de zomer nog steeds 'de Noordwijkse kermis' en werd dit evenement niet officieel omgedoopt tot 'Noordwijks Oranjefestival'. In alle andere gevallen pleit ik opzichtig tot aanpassen aan de huidige tijd. In dit geval pleit ik toch nog voor 'oubollig en warm'. Laat die honderden Noordwijkers hun tradities maar fijn koesteren.

Kermis vieren moet zeker geen politiek item worden. Een politiek item wordt waarschijnlijk wel de renovatie van het SJC-sportpark. Daar worden de kunstgrasvelden inmiddels besproeid met de tranen van de vele vrijwilligers, die opnieuw moeten accepteren dat de mooie politieke beloften niet kunnen worden waar gemaakt. Die geen boodschap hebben aan de politiek maar gewoon hun taak als vrijwilliger optimaal willen uitvoeren. Het is daar op het voormalige sportpark een treurige omgeving geworden.
De drie voetbalveldjes, verscholen achter grote onverzorgde zandvlaktes, doen gelukkig nog dienst. Maar verder is het een grote tragedie. 'Alles went', aldus een hondstrouwe vrijwilliger. Maar uit de monden van bij voetbalclubs niet meer weg te denken professionals komen hele andere geluiden.
Bestuursleden moeten machteloos uitleggen dat 'het even tegen zit'. 'Het gaat niet om stikstof maar om stik maar', wil een supporter mij doen geloven. Hij zou alle mooie beloften door de politiek rond het 100-jarig bestaan van de club en het feestvieren in een nieuw clubhuis, al direct in twijfel te hebben getrokken. Hij wijst met wanhoop richting de Duinwetering waar volgens hem de politieke prioriteit ligt.
Daar waar het dorp het Oranjefeest viert werken op korte afstand de vele SJC-ers zich in het zweet om, met zeer beperkte middelen in een uitzichtloze situatie, de grootste en oudste sportclub van Noordwijk, niet oubollig maar met eigentijdse middelen, draaiende te houden.