Wel lef

Al jarenlang leeft de wens om 'een vuiltje' uit 'n vorige politieke periode, op te ruimen. Het gaat om vragen van D66 over het Jeroensplein. Nuttige vragen, jawel. Want de grove fouten die in het verleden werden gemaakt moeten wel herstelt worden. Opnieuw dus de afschuwelijke verminking van het hart van ons dorpscentrum, het Jeroensplein. Ik vind de partij wel lef hebben. Want ooit was het een D66-wethouder die bedacht dat dit al eeuwen bestaande dorpscentrum op de schop moest. En hij presenteerde hautain zijn plannen.

Een lokale ontwerper, gespecialiseerd in praktisch inrichten van publieksvriendelijke ruimte, voorspelde direct dat de voorliggende ontwerpen in de toekomst voor problemen zouden zorgen. Omdat de tekeningen wel mooi waren maar dat er totaal voorbij werd gegaan aan de praktische voorwaarden die aan een publieke ruimte mogen worden gesteld. Het gekozen plaveisel en de wegindeling waren (en zijn nu nog steeds) verkeersonveilig. Daarnaast zeer gebruiksonvriendelijk voor iedere weggebruiker.

Een lokale ondernemer ging toen al de strijd aan met deze wethouder. Hij deed dit met name vanwege het afsluiten van de nu opnieuw gewenste verbinding met de historische Voorstraat en de onmisbaarheid voor nodige bestemmingsverkeer. Een andere daar gevestigde ondernemer werd volkomen geïsoleerd van zijn clientèle. Hij vocht er jarenlang tegen en is inmiddels de wanhoop nabij. Het aldaar geplande grand café heeft de deuren nooit geopend en de eigenaar wacht al jaren op een huurder. Niemand is geïnteresseerd. Tot slot het belangrijke doel om op het plein grootschalige evenementen te laten plaatsvinden. Dit doel werd niet of nauwelijks gehaald.
Het plein was en blijft een bron van ergernis voor veel Noordwijkers.

Genoemde wethouder verliet overigens al snel de lokale politiek. De officiële opening van het toen al omstreden plein was dus in de periode van zijn politieke opvolger. En die had de politieke slimheid om voor de officiële openinghandeling, toen nog wel met ballonnen, die verantwoordelijke voorganger te strikken. Er klonk direct veel kritiek. Kort daarna was er al de eerste roep om een herinrichting.
In de afgelopen periode was er opnieuw een D66-wethouder verantwoordelijk voor het plein. Ook van hem werd verlangt snel orde op zaken te stellen. Maar ook hij kon geen vuist maken. Onder druk van de gemeenteraad werd halfslachtig een deel van de aanwezige betonpalen verwijdert. De gewenste volledige herinrichting kon door deze wethouder niet worden gerealiseerd. Maar deze brave man valt nauwelijks iets te verwijten. Hij zat met die erfenis van zijn partijgenoot. De partij lijkt nu het huidige college nu duimschroeven te willen aandraaien. Dit is op zijn minst wel heel bijzonder. Let wel, de vragen zijn op zich zeer terecht, de politieke hoek van waaruit ze komen wel heel verrassend. Edoch, samen met u wacht ik hoopvol de beantwoording en de visie van dit huidige college af.