Damesvoetbal

Je zou het nooit hebben willen geloven. Maar inmiddels is het Nederlands Dameselftal, o nee het Nederlands Vrouwenelftal, het belangrijkste onderwerp in de diverse talkshows op de vaderlandse televisie.

Echt waar, en nog grappiger, er staan ineens mensen in de schijnwerpers die zelf de motoriek hebben van een ongeoefend steltenloper, maar zonder enige schaamte zich uitspreken over techniek en tactiek van al die 'jongetjes met paardenstaarten'. Dat deed ene Sander de Kramer bijvoorbeeld. Als deskundige beoordeelt omdat hij ooit als hoofdredacteur van de Rotterdamse Daklozenkrant coach was van een Nederlands daklozenteam. Als een echte Louis van Gaal analyseerde hij er op los.

En hij was niet de enige. Johan Derksen, van beroep afzeikert, kwam iedere keer weer met de dollartekens nog in de ogen vertellen dat hij eerder wel gelijk had toen hij niveau van de dames, o nee vrouwen, kwalificeerde als 'onbeholpen en slaapverwekkend'. Maar dat hij inmiddels vaststelt dat het niveau van het Nederland damesteam , o nee, vrouwenteam, van wereldklasse is. Uit de steeds maar weer terugkerende beelden werd opnieuw duidelijk dat de gemiddelde Nederlandse sportwedstrijdenbezoeker zich alleen maar lekker voelt wanneer ze zich kunnen hullen in de meest achterlijke carnavalskostuums. En zingend en hossend de wedstrijd mogen volgen. Goede prestaties zijn meegenomen maar als die eventueel uitblijven is er ook geen man over boord. Want dan juichen de Oranje Indianen, mannen in Oranje jurkjes, vrouwen met de oranje klompen op het hoofd en mannen met 'een tulp in de gulp' doodeenvoudig voor de wel goed presenterende tegenstander.
Mooi toch? Tijdens de EK-wedstrijden zagen we niet de echte voetbalhooligans. Die zien niets in het zoetsappige gejubel wat de supporter van damesvoetbal, o nee vrouwenvoetbal, kenmerkt.
Een wedstrijd Ajax-ADO staat normaal altijd gekenmerkt als een risicowedstrijd. Maar niet bij het damesvoetbal, o, nee het vrouwenvoetbal.
Op 16 augustus is er in het gemeentelijke stadion Duinwetering deze wedstrijd. Een uitgelezen kans voor de fans van damesvoetbal, o nee vrouwenvoetbal, om in Noordwijk kennis te maken met de top van Nederland. Een handtekening te veroveren of een selfie te maken. Wat ik uit de beelden tijdens de finale begreep zal ook onze Louis er zijn. De man die ooit de wereld rondging als Karate Lowietje is ook om, opent zelfs bloemententoonstellingen en klapt en juicht vanaf nu mee met de uitzinnige damesvoetbalsupporters, o nee, vrouwenvoetbalsupporter. Ik zal er bij zijn. Met natuurlijk aandacht voor de mensen erom heen. Ik voorzie breed lachende lokale politici die een graantje mee gaan pikken van de populariteit. Ik hoor in mijn gedachten ook al hun deskundig commentaar. En natuurlijk laat ik mijn camera klikken als zij welwillend poseren tussen de rondborstige dames, o nee vrouwen, uit Amsterdam en Den Haag. Of ook ik om ben? Nog ff niet!