Supper Jonas maakt stop in Noordwijk

Strandpaviljoen De Zeester had vanmiddag wel een heel bijzondere gast. De Zweed Jonas Bohlmark kwam daar op het strand aan land.

Door Cor de Mooy

Deze 33-jarige Zweed rolt sinds twee jaar van het ene avontuur in het andere. Hij maakt een ware monstertocht die in het koude Noorden van Noorwegen, samen met zijn vriend, begon.

‘Ik ben met mijn vriend vanuit Noorwegen gaan hardlopen richting Zweden. Toen hebben we nog eens meer dan 500 kilometer over de rivier gepeddeld op een sup om zo de Baltische Zee te bereiken.’

Op een gegeven moment vond zijn vriend het toch wel welletjes. Jonas niet. Die ging stug door; in zijn eentje. ‘Ik heb toen 25 marathons aaneengesloten gelopen, door heel Europa, en toen nog eens 20 in Zweden.’

Nu is hij dus onderweg, al suppend, om uiteindelijk in Schotland terecht te komen. ‘Daarna wil ik leren zeilen om dan naar Canada te varen’, verklaart de Zweedse duursporter.

Maar wat bezielt die man, zou men zich afvragen. ‘Ach, ik hou vooral van het avontuur’, verklaart hij stellig. ‘Bovendien wil ik iets doen wat een ander mens niet eens zou bedenken: de zwaarst mogelijke uitdaging aangaan. Iets wat niet te kloppen is.’

Hoewel het avontuurlijke hem behoorlijk in het bloed zit, is er een minstens net zo belangrijke reden. ‘Ik heb een bipolaire stoornis. Ik wil bewijzen dat, als je gezond leeft zonder alcohol of drugs en door veel te bewegen, je ermee om kunt leren gaan.’ Voor hem lijkt dit goed uit te pakken.

Een gezond dieet schiet er wel bij in. ‘Ik leef op melk en chips’, zegt hij. Jonas was vorige week al eerder in het nieuws omdat hij op Texel verzeild raakte. Daar werd hij vertroeteld, net zoals nu in Noordwijk. Daar werd hem een maaltijd voorgezet.

Terwijl hij bij De Zeester zat te eten, hangen zijn spullen te drogen. Eén van de tassen, die voor en achter op zijn sup zijn aangebracht, was gaan lekken. Hij vindt dan ook de tijd om even met De Noordwijker te praten.

Sinds een dag of drie, na aankomst in Den Helder, is er een groep die zich over hem ontfermt. De citymanager van Den Helder, de Kustwachtman Willem Jan Landman en de arts Isabelle Slingerland. De ouders van laatstgenoemde wonen in Noordwijk. Zij wachtten hem vanmiddag op aan de zuidkant van Noordwijk.

‘De eigenaar van De Zeester, Jeroen van der Zalm, regelde gelijk een verrekijker, een ontvangstcomité en een maaltijd. Van Noordwijkers moet je het maar hebben’, straalt Slingerland. 

Het plan was eigenlijk om al bij Den Helder de oversteek naar Engeland te maken. Dat bleek niet haalbaar, mede volgens het drietal en de Marsdiepzwemmers. Nu is het plan om via Oostende over te steken.

‘Ondertussen tracht ik met Willem Jan te zorgen dat hij de juiste spullen voor een behouden vaart heeft’, zegt Isabelle. ‘Daar stond ik al op bij Den Helder.’ 

Als arts vindt Isabelle zeker dat de onderneming van Jonas steek houdt. ‘Hij doet eigenlijk een heleboel dingen die iedereen zou moeten doen. Ja, hij heeft medicijnen, maar hij leert zelf hoe ver hij er mee kan komen. Heel Nederland lijdt aan gedragsziektes. Hij toont aan dat hij er leiden met korte ei van kan maken. Als arts vind ik dat geweldig.’

Het Kanaal is nogal druk bevaren. Hij krijgt daarom een AIS-transponder mee en daarnaast een radarreflector en VHF marifoon. Bovendien is er een volgboot voor de oversteek. Hij krijgt extra batterijen en een accu voor zijn telefoon. Ook is er overleg met zijn medisch team in Zweden. In Noordwijk kreeg hij ondertussen een nieuwe peddel en een waterdichte tas toegestoken.

Voordat het morgen richting Scheveningen en zuidelijker gaat, slaapt hij in Noordwijk. In de open lucht, in zijn tentje en slaapzak.