Integriteit en politiek

In deze krant lazen we in de raadscolumn van de gemeente Noordwijk een noodkreet. Een roep om hulp. Waarbij het vooral ging om integriteit. Met de verkiezingen voor de deur vrezen de eenvoudige lieden van een kleine politieke partij de invloed van de grote geldverstrekkers aan de grote lokale politieke partijen.

Met de laatste verkiezingen vers in het geheugen waarbij met eurosmijtende geldverstrekkers de basis vormden voor grote verkiezingswinsten. Levensgrote portretten van populistische mensen aan de lantaarnpalen en grote advertenties in de kranten vol met populistische leuzen. Een groots opgezette campagne waarbij met nooit haalbare beloftes de verkiezingen eigenlijk werden ontsierd. Uitbedacht door een bekwaam strateeg op weg naar een wethouderszetel en resulterend in, ja waarin eigenlijk.
In de raadscolumn vraagt de kleine partij, zoals ik het lees, zich nu af of toen de grenzen van de integriteit niet werden overschreden. Nu stelt men voor dat er in het kader van komende verkiezingen er een verbod moet komen op het aannemen van geld of directe middelen van bedrijven. Hoewel ik wel mee kan gaan in de overwegingen vind ik de reactie wel discutabel. Want het bleek voor de partij bij de samenstelling van het college geen enkel probleem om met deze, mogelijk niet integere verkiezingswinnaars, in zee te gaan en een coalitie te vormen. Het veroveren van een zetel op het pluche binnen het college bleek alles waard. Als waarnemer stel ik bovendien vast dat de fractie van harte mee heeft gedaan aan de talloze achterkamertjes bijeenkomsten die er deze raadsperiode zijn geweest. Waardoor linkse idealen bleken te moeten worden ingeleverd zodat de partij op tal van momenten links werd ingehaald door een oppositiepartij.
De column lezende mis ik de vaststelling dat door de coalitie op het randje van integriteit is gehandeld om telkens weer, met fractievoorzitters en in beslotenheid, te overleggen over stemgedrag.
Politiek en integriteit, het blijft een lastige combinatie. Het gaat immers om macht en om vertegenwoordiging van de mensen die op je hebben gestemd. Dat voor de belangen van kiezers wordt opgekomen is wat mij betreft beslist toelaatbaar, zolang het maar geen conflicten oplevert met het strafrecht. Dat een raadslid het voor de voetbalclub opneemt omdat hij met de steun van de 500 leden van die club tot volksvertegenwoordiger is gekozen, vind ik begrijpelijk. En als we dan voetbalclub vervangen door bijvoorbeeld ambtenarenclub, horecaclub of misschien door vakbondsclub of de surfclub, dan blijft dit even legaal. Je strijd voor de belangen van je achterban, ook als dit toevallig de ondernemende werkgevers zijn.
Bij discussies hierover buiten de kring stappen vind ik struisvogelpolitiek. Ga gewoon met elkaar in discussie en stel mogelijke belangenverstrengeling, integriteit en eerlijkheid in de raadzaal en voor iedereen waarneembaar aan de kaak. Dat is pas integer.