Leontine van der Klugt
Heel lang geleden deed ik de opleiding ‘bloemschikken- en binden' op de RMTS in Aalsmeer. Wanneer je creatief bent én groene vingers hebt leek dat een hele goede keuze. En dat bleek inderdaad; zelfs na ruim 35 jaar heb ik nog elke dag plezier van de dingen die ik daar leerde en mijn liefde voor groen en natuur is altijd gebleven. Wanneer ik door de streek rijd valt het me op dat veel tuinen volledig zijn betegeld en bestraat. Inclusief veranda en buitenkeuken, geheel volgens de nieuwe VT-wonen natuurlijk, om je groene vingers bij af te likken. Als je geluk hebt staat er ook een beetje beplanting in. Wanneer een boom wordt geplant wordt door de gemeente is er niemand die er naar omkijkt. De natuur groeit immers vanzelf? En als je buurman zijn paar vierkante meter tuin vol stort met beton (dan loopt je gegoten huiskamervloer zo mooi over in de tuin) kun je wel op je (al of niet groene) vingers natellen dat het openbare groen hem ook geen ruk interesseert. Het doet me zeer dat er zo onverschillig wordt omgegaan met de natuur. Mensen wijzen graag naar iemand anders om de schuld te geven van de staat van onze leefomgeving. Daarbij vergeten ze alleen dat, wanneer je naar iemand wijst, er drie (groene) vingers naar jezelf wijzen..