Verschil
Hoewel ik weet dat verschil in het zijn en het behandeld worden van mensen een beladen onderwerp is, wil ik het toch niet uit de weg gaan. In het verre verleden, toen we gastarbeiders uit Italië kregen en later uit Marokko, werd er niet zwaar aan getild. Gedweeë mensen die hard werkten en trouw hun centjes naar hun thuisland stuurden.
Met de komst van de Oost-Europeanen, veelal Polen, is alles anders geworden. We zijn ze al arbeidsmigranten gaan noemen om duidelijk het verschil met onze gewone arbeiders aan te duiden. Mede door hun grote aantal, begint er iets te knellen. Hoewel ze genoegen nemen met beperkte en veelal dure huisvesting, gaat onze overheid ze toch anders behandelen. Nog net geen “eigen volk eerst”. Nadat in de gemeente de blauwe vlag werd gehesen, moest alles wijken voor de toerist en of die toerist nu weet wat die blauwe vlag betekent is niet zo spannend. Hij wil ondanks het volgebouwde strand, eventjes aan zee zitten. Dat vrije stukje strand wordt bij vloed wel heel erg smal, maar dat terzijde.
Nu de huisvesting van al die noeste werkers, die huis en haard moeten verlaten om in een rijk land wat te verdienen: zij moeten wijken voor de toerist. “Verschil moet er zijn”. Wat we niet moeten vergeten is, dat er in het Europa van nu, geen verschil mag zijn in de benadering van de burgers uit de verschillende landen!
Nu nog wat over de bollenjongens. Ook die maken verschil. Zo was er een kweker in Lisse die zo maf was om prikkeldraad om zijn bollenland te spannen. Hij wilde al dat volk er niet in hebben. Een andere kweker haalde het jaaroverzicht in uw Noordwijkerhouter. Hij kopte zijn tulpen maar wat eerder om een horde bezoekers de pas af te snijden. Zet ik het verschil in benadering te zwaar aan? Ik ben het kwijt!
Aad van Ruiten