Lezers schrijven over paardenweitjes
ingezonden n 'P.C. de Boer schrijft in de Noordwijkerhouter van 24 november het gebruik van bollengrond in onze gemeente. De Boer merkt op dat veel voor bollenteelt aangemerkte grond die bestemming niet (meer) heeft en het ook niet meer zal krijgen. De Boer vindt het niet terecht mensen voor een paardenwei af te laten rekenen volgens de GOM richtlijnen.
Het argument dat wel te doen zou volgens wethouder Van den Berg zijn gelegen in het behoud van eerste- of tweede klas bollengronden. Maar als het behoud daarvan belangrijk is, waarom dan een machinefabriek verplaatsen van een industrieterrein in Katwijk naar eerste plas bollengrond aan de Heerenweg in Noordwijkerhout? En ik zou dit willen aanvullen met de vraag waarom diezelfde eerste klas bollengronden langs bijvoorbeeld de Gooweg, de Pilarenlaan, de Heerenweg en aan de Zeestraat (om maar een paar voorbeelden te noemen) eveneens hebben moeten wijken voor riante percelen bouwgrond met even riante villa’s. En het blijft raadselachtig waar die eerste klas bollengrond dan wel volgens de GOM richtlijnen zouden zijn gecompenseerd.
In een interview met de Volkskrant van 24 november zegt de heer Berno Strootman, Rijksadviseur voor het landschap, dat bij gebrek aan ruimtelijk beleid aan alle kanten de aanval is geopend op de toch al schaarse grond. Elke regio of gemeente zit in zijn eigen vakje te puzzelen met als gevolg een grote “hagelslag”: “Een windmolenpark hier een paar zonneparken daar. Het is een optelsom van plaatselijke initiatieven: een grondeigenaar die wat wil, een ontwikkelaar die daarop inspringt. Er zit geen overkoepelend idee achter.” Dit wringt temeer nu in de Noordwijkse gemeenteraad de partijen over elkaar heen buitelen in de wens meer betaalbare (huur)woningen te realiseren maar waar geen grond voor beschikbaar lijkt te zijn.
De Boer stelt voor de GOM maar op te heffen. Dat lijkt geen slecht idee als daarvoor een deugdelijk ruimtelijk ordeningsbeleid in de plaats komt dat óók een einde maakt aan wat de Rijksbouwmeester ooit de “verschimmeling van het buitengebied” heeft genoemd: de langzame maar gestage groei van linten met grote woningen bebouwde percelen die de dorpen aan elkaar rijgen. En die in het geval van de gemeente Noordwijk een onevenredig beslag legt op de grond die ook voor andere doeleinden bestemd had kunnen worden. Paardenweitjes en/of betaalbare (huur)woningen.'
Peter Niessen, Noordwijkerhout
ingezonden n 'Geachte Redactie, Geachte meneer van den Berg, Loco Burgemeester gemeente Noordwijk, In het artikel over de 'Paardenweitjes' in De Noordwijker van 17 november jl., stelt u o.m. het gebruik van stukjes gemeentegrond door paardenliefhebbers, de zgn. paardenweitjes, aan de orde.
Dit volgens wethouder Van den Berg, n.a.v. een klacht over vermeende overlast van één omwonende.
Van belang hierbij is dat ook de gemeente zich dient te realiseren dat om te oefenen niet elke paardenliefhebber zich de kosten van het gebruik van de bak van een manege kan veroorloven.
Bovendien is het heel verheugend dat er ook nog jongeren zijn die belangstelling hebben voor het omgaan met, en het verzorgen van dieren zoals paarden i.p.v. de hele dag binnenshuis naar het scherm van PC of smartphone te staren.
Teleurstellend is echter dat u in het betreffende artikel spreekt over 'paardenmeisjes''. Waarom zo denigrerend over paardrijdsters gesproken? We leven in 2020, heeft u de afgelopen decennia wellicht iets gemist op het gebied van de ontwikkeling van de emancipatie van, en het respect voor de vrouw?
En de paardrijdende man of jongen? Wellicht de paardrijdende mens?
Met belangstelling kijk ik uit naar uw reactie.'
Mevrouw R.E. Kerkvliet-Meijer,
Noordwijk
Waarom weg?
ingezonden n 'De paardenweitjes zijn ons leven. Al ruim 22 jaar sta ik met mijn paarden op dit mooie en geliefde stukje Noordwijk. Mijn passie voor het leven en liefde voor de natuur en dier kan ik hierin kwijt.
Deze manier van paardjes houden is mijn alles, al mijn hele leven. Mijn beide paarden (Max, een Fjord en Simba, een Haflinger) zijn 25 jaar oud. Mijn Haflinger Simba staat hier zelfs al vanaf dat hij drie jaar oud is. Dit is zijn Thuis, en niet alleen van mijn paarden, maar van zoveel andere mensen die hier paarden houden of hun moestuin hebben.
Met tranen in mijn ogen... Ik wil u vragen deze brief met aandacht te lezen. Vanuit heel mijn hart vraag ik uw aandacht voor alle paardeneigenaren in de Bollenstreek. De tranen rollen letterlijk over mijn wangen bij het schrijven van deze brief. Verdriet, angst, wanhoop en onzekerheid voeren de boventoon over wat ons te wachten staat.
Moet ik echt na 22 jaar mijn paardenlandje verlaten? Waar moeten wij dan heen? Deze manier van paarden houden is uniek. Zoiets moois en eigenlijk ook kleinschaligs moet blijven bestaan.'
Lorena Barnhoorn, Noordwijk
Tip de redactie
nieuws n Heeft u een goede tip of nieuws? Meldt u dat dan gerust aan de redacties van De Noordwijker en het Noordwijkerhouts Weekblad. Dat kan door een mailtje te sturen naar redactie@denoordwijker.nl of redactie@noordwijkerhoutsweekblad.nl