De eerste oorlogsdagen in Noordwijkerhout
Dit jaar staat in het teken van 75-jaar bevrijding. Overal in ons land wordt dat uitgebreid herdacht en gevierd. Omdat de Tweede Wereldoorlog 5 jaar duurt, is het op de tiende mei 80 jaar geleden dat de oorlog begon. Een aanleiding om terug te komen op de eerste meidagen van 1940.
Enkele Noordwijkerhouters geven hiervan een beschrijving.
Dries Duivenvoorden meldt op de vraag: “Waar was je toen de oorlog uitbrak”, het volgende: “Op dat moment lag ik in bed. Het was in de nacht van 9 op 10 mei 1940. Mijn vader werd ’s morgens heel vroeg wakker van een enorm geknal buiten.
Het kwam uit de richting van het vliegveld Valkenburg en hij is naar buiten gelopen. Vliegtuigen vlogen over en hij riep tegen mij en mijn broers: Volgens mij is de oorlog uitgebroken en wordt er knap geschoten bij het vliegveld”. Toon Koelewijn: “Toen de oorlog uitbrak werkte ik aan de Corneliabrug in het land voor de familie De Ruiter. Rond zes uur zag het zwart van de vliegtuigen en er werd flink geschoten. Zelfs zo erg, dat een enkeling van het land de sloot indook en de gaatjes van de kogels in de grond te zien waren. Het afweergeschut uit de duinen van de Ruigenhoek en Lisse ging flink te keer; het was oorlog! De Duitsers kwamen en namen hun plekken in de duinen in.
Dries werkte bij de Gebroeders Pennings aan het eind van de Zeestraat en moest gaan wieden op de hoek Zeestraat-Zeeweg, de huidige Schulpweg. “Ik kleedde me die ochtend zoals gewoonlijk aan en ging met twee sneetjes brood belegd met suiker naar mijn werk. Elke ochtend moest ik vanuit de Kortenbachstraat lopend naar mijn werk want alleen mijn broers hadden een fiets. Gelukkig hoefde ik deze keer niet zo ver. We hoorden knallen uit de richting van Valkenburg komen en zagen veel vliegtuigen laag overgaan. Maar het werk ging gewoon door.
’s Avonds zag ik de eerste Duitsers vanuit Noordwijk over de Gooweg Noordwijkerhout binnen marcheren. Die gasten zagen er fanatiek uit en maakten me een beetje bang in die uniformen en met die wapens.
Enkele uren
Veel pijnlijker voor de bewoners van Noordwijkerhout en de direct betrokkenen is, dat de eerste Noordwijkerhoutse oorlogsslachtoffers vallen. Het eerste slachtoffer is Petrus de Winter (Piet). Hij komt de 10e mei om het leven als hij als soldaat gelegerd bij Vliegveld Valkenburg een hangar verlaat en ogenblikkelijk geraakt wordt door een kogel. Voor hem heeft de Tweede Wereldoorlog maar enkele uren geduurd.
Op diezelfde dag raakt bij gevechten bij vliegveld Ypenburg Gerardus Marinus Antonius Bäckes, zoon van de Noordwijkerhoutse politieagent Bäckes, gewond. Hij wordt getroffen door granaatscherven en overlijdt op de 13e mei aan zijn verwondingen.
| Op de foto: Petrus de Winter, geboren 7 februari 1917 te Noordwijkerhout. Overleden, 10 mei 1944 te Valkenburg.
