Anderhalve meter

Het virus heeft een grote impact op ons dagelijkse leven dat zich hiervoor voort haastte in drukke tijden. We worden teruggeworpen op ons kleine kringetje: alleen, met je partner en eventueel met kind(eren).


De collega’s zijn, (als je nog een baan hebt) op afstand digitaal aan het werk. De buren zitten ook binnen en zwaaien naar je als je voorbij loopt op weg naar de buurtsuper. Digitaal heb je wel aan ze gevraagd ‘of ze nog wat nodig hebben?’.

Rare tijden die niemand nog nooit zo heeft meegemaakt. Daardoor ontstaan trouwens ook nieuwe woorden: denk aan ‘coronahufters’, ‘corona-ontkenners’ (zoals Donald Trump), ‘anderhalvemetersamenleving’, ‘covidioten’… en dat allemaal door de pandemie die ons nu overkomt.

Maar hoe zit ons sociale leven nu in elkaar? We ontmoeten heel weinig mensen omdat we binnen blijven. We knuffelen niet meer en de drie zoenen mogen zeker niet. Bellen doen we wel veel meer en WhatsApp-videobellen of FaceTimen is een dagelijkse bezigheid geworden.

Beste respondenten: hoe gaan jullie om met dit gemis aan sociale contacten, wat doen jullie en welke tips hebben jullie?