Het gaat goed komen
Ooit zag de wereld er totaal anders uit. Dinosauriërs bevolkten onze planeet. Moeder Natuur bracht hen een slag toe en maakte uiteindelijk ruimte voor ´de mens´. Maar vanaf vandaag ziet de wereld er opnieuw totaal anders uit.
Dit als gevolg van de makkelijk uitgesproken woorden van de ministers Bruno Bruins en Arie Slob. Die woorden waren feitelijk voor mij even lastig te plaatsen als de indrukwekkende armbewegingen van de doventolk naast hen. Alsof het slechts het afblazen van een sportwedstrijd betrof. Maar de impact van de voorgeschreven maatregelen zijn nauwelijks te over zien.
Een waarheid is dat Nederland vleugellam is gemaakt. Een andere waarheid is dat wc-papier naast wiet en hasj bij de consumenten een bijzondere aantrekkingskracht uitoefenen. Wat tot asociale toestanden heeft geleid. Kennelijk gaat half Nederland geïsoleerd ‘de pot op’. Om op anderhalve vierkante meter lekker te gaan zitten blowen. Om vervolgens met regelmaat de bilspleet uitgebreid te reinigen. Het zal wel, van mij mogen ze.
Deskundigen in de virologie, zoals de bekende Nederlander met de toch wat Duitse naam Ab Osterhaus, prediken afstandhouden. Minimaal anderhalve meter zou efficiënt zijn. Aan mijn zeer forse eettafel is dit geen probleem. In mijn 2 meter brede sponde wordt het al iets lastiger.
Terwijl ik vanuit mijn werkkamer juist een blik werp op de gezegende aarde van de uitnodigende bodem van de begraafplaats aan de Gooweg, wordt mij duidelijk gemaakt dat ik mijn begrafenis nog wat dien uit te stellen. Omdat een begrafenis nog slechts bezocht mag worden door directe familie. In een onderhavig geval wil ik de vele krantenlezende criticasters zeker de gelegenheid geven om zelf vast te stellen dat aan mijn kritische commentaren een einde is gekomen. Omdat ik voor iedereen waarneembaar diep ben weggestopt in de genoemde bodem die mij, zoals gezegd, vanuit mijn werkkamer dagelijks herinnert aan mijn tijdelijkheid.
Maar naar de wereld van nu. Ik moet bekennen dat ik nogal nuchter ben omgegaan met het bekend worden van het inmiddels verlammende virus wat de naam ´Corona´heeft meegekregen. Ik ben wel wat gewend. Zoals de radiogids als alternatief WC/papier. Dat was in de tijd dat de Watersnoodramp ´53 Nederland al in zijn greep hield. Ik overleefde later de Aziatische griep, de Mexicaanse Griep, de Spaanse griep en andere griepen. Ik had de ervaring van ´lamgelegd Nederland´ tijdens een driemaanden durende sneeuwstorm compleet met bevroren Noordzee. Toen Den Uil in 1973 Nederland lam legde tijdens de oliecrisis rechtten we de rug en overleefden een zakelijke crises. De natuur probeert nu weer nadrukkelijk om de overbevolking van de aarde een slag toe te brengen. De mens doet er alles aan om te overleven. Het zal voor velen niet eenvoudig blijken. Bedrijfsvoering daaraan verbonden werkgelegenheid komen onder druk. Ik blijf er voorlopig serieus nuchter onder. Ook dit gaat uiteindelijk weer goed komen.