Tulpen

Zelfs wereldwijd is de tulp onderwerp van gesprek. Niet in de laatste plaats vanwege de tulpenmanie; een zeepbel die in 1637 uiteen spatte. Het is een voorbeeld of waarschuwing dat goede dingen niet altijd goed blijven gaan. Één tulp, te koop voor een grachtenpand, was wel héél erg over de top.

Deze dagen speelt bij de tulpen toch weer iets soortgelijks. De tulpenteelt is de laatste jaren sterk uitgebreid. Door de komst van de teelt in netten is de beschikbaarheid van goede grond bijna oneindig. Je kunt ze nu zelfs op klei en veengrond telen. Gaat fantastisch! Prima groei. Dan de komst van de z.g. broeifabrieken die er voor gezorgd heeft, dat in de winter enorme aantallen tulpenbloemen beschikbaar kwamen. Ideaal voor de supermarkten. Het zijn goedkope lokkertjes voor hun klanten. So far so good. Nu er van die kleine tulpen ook enorme aantallen op de bloemenveilingen komen, zitten die de zware tulpen behoorlijk in de weg. Wat nu? Gemor alom. U moet weten dat de kwaliteit van bloemen niet meer bepaald wordt door de lengte van de stelen, maar door hun gewicht. Bovendien brengen op de veiling de vroegst geveilden het meeste op. Tulpen van 34 gr en meer worden nu dan ook het eerst geveild, gevolgd door de 24 gr en meer. Pas veel later de lichtertjes. Daar zit nu de huidige prijsmalaise in. Komt nog bij dat we vorig jaar een uitzonderlijk goede oogst hadden, dus veel bollen.

Jammer dat je tulpen niet, zoals narcissen, onder gras in bermen kan planten. Tegen de tijd dat ze in bloei staan, is het gras al te hoog. Ook geven ze maar één jaar een bloem. Niettegenstaande de donkere wolken, gaan er rond Valentijn en binnenkort met Vrouwendag enorme aantallen weg. De roosjes uit Kenia zijn er dit jaar wat minder: het regent er al maanden!

Tot slot nog weer een droevig bericht: onze vriend, Gé Warmerdam, boer uit het Langeveld, is plotseling overleden. De sneeuwklokjes uit zijn tuin bedekten de kist!

Aad van Ruiten