Dahlia's
Iedere teelt heeft zo zijn eigen imago. Waar vroeger de teelt van gladiolen voor de arme man was: lage investering met veel arbeid, zo was die van de dahlia's er een voor het grote gezin.
In het vroege voorjaar worden de moederknollen in de kas "opgelegd" en kon later de hele familie de stekjes ervan plukken. Die werden dan een-voor-een in een bakje met schoon zand geplant om wortel te schieten. Later werden die bakjes in de koude kas gezet om te groeien en af te harden. Vóór de IJsheiligen kon je ze niet buiten planten vanwege nachtvorstgevaar. Dit hele procedé gebeurt nog steeds, zij het dat het nu in Polen gebeurt: goedkope handjes.
De teelt van de knollen in Nederland is redelijk stabiel gebleven en bedraagt ongeveer 350 ha. Goed voor 50 tot 60 miljoen stuks. Opvallend is dat die teelt de laatste jaren grotendeels in de Duin- en Bollenstreek plaatsvindt. Grondsoort, klimaat, grondwaterstand, jonge telers en vooral nieuw élan zijn hier debet aan.
Er wordt de laatste jaren veel veredeld in de dahlia's. Talloze nieuwe soorten zijn al gewonnen. Vaak zijn de eigenschappen toegespitst op het toekomstig gebruik. Lage plantjes voor de kleine tuin tot mega-grote bloemen voor de echte liefhebber. Zelfs de Chinezen hebben zich op de knollenmarkt gemeld. Het is een plant die een warme, zonnige zomer goed doorstaat. Ook als snijbloem blaast de dahlia zijn partijtje mee. Er zijn nu meerdere soorten die de zeven dagen op de vaas halen.
Dahliavelden voor de knol zal je nooit kleurig in bloei zien staan. Die worden regelmatig gemaaid om de plant tot knolgroei te verleiden. Zie je soms een kleurrijk bloemenveld, zoals langs de Oosterduinen. Dan zijn het moederknollen die getest worden op ziekten en soortechtheid. Er middenin kan je bij de dames van FAM Flowerfarm genieten van een drankje of, op afspraak, van een heuse lunch!
Aad van Ruiten