Klagers
Er is een oud spreekwoord: Klagers geen nood, pochers geen brood. In Noordwijk zijn er bijzonder veel klagers betreffende woonruimtevoorziening. Vooral starters en spoedzoekers klagen. En het is niet zo dat hier geen sprake is van een noodsituatie. Maar wat ik wel aan durf is te stellen dat de woonbehoefte in Noordwijk en het woningaanbod al meer dan 60 jaar een probleem is.
In 1956 stelde de toenmalig verantwoordelijk wethouder al dat er behoefte was aan 1000 woningen en dat hij de woningnood persoonlijk zou gaan oplossen. Inmiddels weten we dat het realiseren van woningen geen gelijke tred houdt met de steeds wisselende behoefte in kwantiteit en vooral ook in kwaliteit.
De periode waarin slechts een ongezond vochtig zomerhuisje of omgebouwd schuurtje de enige kans was om de ouderlijke woning te ontvluchten ligt inmiddels ver achter ons. We zetten ons in voor meer menswaardige oplossingen. Nu zou het toch zo zijn dat woningzoekenden zich tevreden stellen met miniem kleine huisjes onder de noemer tiny houses. Ik schrik daarvan en denk dat ik onze Noordwijkse jongeren meer zou willen bieden als deze oplossing van handige zakenmensen met dollartekens in de ogen bij het constateren van een woningtekort. Recentelijk hoorde ik dat zo'n ideale minicaravan van 15 vierkante meter in ieder geval een plekje van 100 vierkante meter verdient. En dat het nuttig en bijna noodzakelijk is dat er een behoorlijk aantal geclusterd dient te worden geplaatst.
In de tijd van de eerder genoemde Jan van Leeuwen waren er naast de zomerhuisjes ook oplossingen met woonwagens. Ook zo'n 15 vierkante meter en ook noodzakelijk geclusterd in hele grote of hele kleine woonwagenkampen. De ervaringen zorgen er voor dat ik absoluut geen voorstander kan zijn om serieuze woningzoekenden op te zadelen met zo'n beperkte huisvesting. Voor de spoedzoekers binnen de categorie 'schuldloos gescheiden' is dit mogelijk een tijdelijke oplossing. Maar de politiek heeft samen met de woningbouwcorporaties de taak om met echte oplossingen te komen. Zij hebben tijdens de laatste 3 raadsperioden hun taak verzaakt. Zij hebben de woningbouwontwikkeling gezien als een melkkoe waarmee geld te verdienen is. Zij hebben de bouw in elkaar laten storten. Zij hebben vooral de middeninkomens tussen de wal en het schip laten vallen.
Het klinkt dan als complete onzin als ik weifelende wethouders hoor prediken dat er eerst onderzoek nodig is naar de behoefte. Want de markt heeft deze behoefte al lang duidelijk gemaakt. De politiek moet nu even daadkracht tonen. Erkennen dat ontwikkellocaties niet als eerste doel hebben om geld te genereren. Dat nieuwe ontwikkelingen niet dezelfde woekerwinsten moeten opbrengen zoals Boechorst, Klei Oost en Offem Zuid. Het gemeentebestuur is er voor de inwoners. De gemeente is geen projectontwikkelaar of bedrijf waar alles draait om winst maken. In Noordwijk hebben de klagers wel degelijk (woning)nood.