ODWH oorzaak boosheid in Julianastraat
verpaupering n De samenwerking die de gemeente Noordwijk is aangegaan met de ODWH is met vaste regelmaat oorzaak van boosheid, teleurstelling en groeiend wantrouwen bij inwoners. Deze keer zijn het de bewoners van de Julianastraat die de gemeenteraad in een brief attenderen op de werkwijze van de ODWH.
Zijn klagen vooral over ODWH-advisering over kamerverhuur en opsplitsing van een pand in appartementen waarin arbeidsmigranten worden gehuisvest. Maar ook onvrede over de houding en gebrek aan daadkracht bij de gemeente zelf.
Wat volgens de brief veroorzaakt de huidige situatie veel overlast aan de omwonenden. Waar tegen zij eerder al in het geweer kwamen. Er loopt inmiddels jarenlange procedure waarbij de gemeente Noordwijk zich verwijtbaar zou hebben gedragen. In de brief lezen we: 'De gemeente adviseerde ons, wachtende op beleid dat gemaakt zou worden omtrent kamerverhuur, waargenomen overlast en huisvesting van arbeidsmigranten etc. vooral te blijven melden.
Pas mei vorig jaar kwam er een gesprekje met wethouder Salman die beloofde dat er na de zomer het definitieve beleid in conceptvorm zou worden gepresenteerd. Opnieuw gaf de wethouder het advies om alle overlast tussentijds opnieuw te melden, zodat de gemeente het dossier hierover verder kon opbouwen. Dat hebben de omwonenden natuurlijk gedaan, maar van de kant van de gemeente bleef iedere actie uit. We lezen in de brief: 'Het is nu april 2019 en de situatie was en is onhoudbaar. De overlast blijft. De bewoners van Julianastraat hebben nauwelijks buitenruimte'. De briefschrijvers stellen nadrukkelijk vast dat er bepaald geen haast wordt gemaakt met deze zaak terwijl het onaanvaardbare gevolgen zou hebben voor de wijk.
De gemeente noemt handhaving bij niet toegestane toeristische verhuur ingewikkeld. De omwonenden ervaren steeds vaker de toegenomen parkeerdruk. En voor de toekenning van de vier appartementen was één van de voorwaarden dat de bewoners gebruik moesten maken van parkeerplekken in een achterliggende loods. Daar blijkt geen gebruik van gemaakt te worden en van toegezegd handhaven blijkt geen sprake. De ODWH verschuilt zich achter een tekort aan personeel.
De briefschrijvers voelen zich machteloos en er wordt gemeld dat er al omwonenden besluiten om naar elders te verhuizen. En ook dat dit soort situaties de gevoelens van onveiligheid in de omgeving doet toenemen en dat bovendien de woonomgeving ernstig verpaupert.
Deze maand kwam het college wel met het bericht naar buiten dat ze de problemen in algemeenheid wil gaan aanpakken. Concreet is dit nauwelijks iets want er zijn slechts een aantal denklijnen vastgesteld, die als basis dienen voor een nog compleet nieuw op te stellen beleid. Duidelijk is dus wel dat dit bepaald niet tegemoet komt aan de urgentie en de huidige bezwaren.