Simon
De Bollenstreek staat de laatste drie weekeinden van april voor een enorme uitdaging. Hoe leid je die enorme stroom toeristen in goede banen? Op zich een weelde-probleem. Als ik mijn verhaaltje schrijf, moet het corso-weekeinde nog komen. De Witte Kerk staat er fris en fleurig bij en we hebben de opening van het Flower Power feest net gehad.
Op alle kruisingen van wegen in de Streek staan de dranghekken klaar. Hoe nu die, naar schatting een miljoen, bezoekers te managen? Ik moet zeggen dat de borden met de tekst waarop aan de bezoeker respect gevraagd wordt, duidelijk invloed hebben. Van vandalisme, de Volkskrant rept erover, is geen sprake. Moedwillig wordt er niets vernield, hoogstens onbewust. Ik moet Simon toegeven, als het om horden toeristen gaat en het is prachtig weer, krijg je wel de kriebels van "al dat volk". Anderzijds, in de NOP, in Noord-Holland en in West-Friesland gaat de vlag uit voor elke toerist. Speciale wandelroutes en feestweekeinden zijn de lokkertjes voor de bezoekers. Vooral met Pasen en andere feestdagen boekt men dan gauw een weekje of langer.
Ik herinner me nog goed de tijd dat we, als kleintjes, langs de weg zaten en met kloppend hart elke naderende auto gadesloegen of hij soms wilde stoppen. Een emmertje met geplukte narcissen of een slinger was de koopwaar. s'Avonds trots aan je moeder laten zien wat je verdiend had! Ook nu staat her en der een klein kraampje langs de weg, zij het onbemand.
Kortom, met het stijgen van de temperatuur en het verleppen van de bloemen droogt de stroom toeristen vanzelf op en daarmee ook de zorgen van iedere kweker, ook die van Simon Pennings!
Aad van Ruiten