Gemiste kans
Ik was er wel bij, terwijl een groot deel van ondernemend Noordwijk verstek liet gaan. Terwijl het door bedrijfsleven in samenwerking met de gemeente Noordwijk georganiseerde seminar in alle opzichten de moeite waard was. Goed georganiseerd, een gastvrije ontvangst en kwalitatief hoogwaardig. Een bijeenkomst die door het vorige college van B&W zeker als '7 sterren-waardig' zou zijn gekwalificeerd.
Even voor alle duidelijkheid, ik ben en blijf een Binder. Maar ook in hart en ziel een Noordwijker. Ik benoem in dit verhaal Ondernemend Noordwijk en leg hopelijk ten overvloede uit dat in mijn ogen Noordwijk bestaat ruim 40.000 inwoners. En dat dus de bedrijven in Noordwijk, Noordwijkerhout en De Zilk door mij zijn samengevat als Ondernemend Noordwijk.
Nu weer ter zake. Het ging daar, in het Noordwijkse Huis ter Duin, over de toekomst van Noordwijk. Over het gezamenlijk creëren van een nieuwe toekomst. Over het benutten van kansen. Over het veranderen van onze stugge Hollandse mentaliteit.
Tijdens deze bijeenkomst, heel speciaal georganiseerd voor alle Noordwijkse ondernemers, kon men kennismaken met de kracht en het resultaat van optimaal samenwerken. Wat veel verder gaat dan een winkeliersactie of een Two for one-maand. Het was geweldig daar in Huis ter Duin.
Na afloop was ik op de eerste plaats zeer enthousiast. Maar daarnaast vooral ook zeer teleurgesteld. Ik weet dat het georganiseerde bedrijfsleven in Noordwijk de politiek telkens weer op het hart drukt dat we moeten samenwerken, dat we oog moeten hebben voor nieuwe ontwikkelingen en vooral ook dat ondernemend Noordwijk zo ontzettend actief is. Maar deze avond kon ik vast stellen dat het veel ondernemers en met name de winkeliers en andere detailhandelaren in Noordwijk, Noordwijker Hout en De Zilk, ontbreekt aan belangstelling voor nieuwe ontwikkelingen. Dat ze simpelweg te vaak een grote mond op zetten en dat ze al even vaak naar de overheid wijzen.
Het is in mijn ogen nog wel enigszins begrijpelijk dat de vooral kille, zakelijke, slechts op geld beluste eigenaren van panden op industrieterreinen er niet bij waren. Hoewel er voor hen zeker ook heel veel was te leren en er ideeën werden gelanceerd waarmee ook zij hun voordeel hadden kunnen doen. Maar alle predikers, alle betweters, alle noodleidende detailhandelaren ontbraken ook. Van die laatste telde ik er 2 maar mogelijk waren het er toch drie.
Wat mij betreft heeft de detailhandel hiermee het recht op erkenning verspeeld. Zeker niet die snackbarhouder uit onze kleinste kern die al bekend staat, naast zijn kwalitatief hoge en in eigen keuken gemaakte producten, vanwege zijn gastvrijheid. Juist hij was er wel. Maar ik miste wel al die andere snackbarhouders, strandtentexploitanten, winkeliers en andere klagende ondernemers.
Wat mij betreft gaat het hier om meer dan een gemiste kans. Het getuigd van gebrek aan kwaliteit en visie bij veel winkeliers. Ja toch?