Opnieuw integriteit
De vele reacties op 'Integriteit en Politiek' van vorige week dwingen mij om dit onderwerp nog eens ter sprake te brengen. Dit doe ik met gemengde gevoelens.
Dat mijn overwegingen in deze column mensen aan het denken zetten is natuurlijk positief. Adviezen over onderwerpen zijn altijd welkom. Maar er zijn zoveel meer, eveneens heel belangrijke onderwerpen.
Integriteit van politici is kennelijk iets toch waar de mensen belang aan hechten. Het is ook een onderwerp waarmee men kennelijk niet graag heel openlijk mee naar buiten treed. Integriteit is heel zwaar beladen. Deze week kwamen er reacties die moesten wijzen naar belangrijke voorvallen. Natuurlijk weet ik ook dat we al te lang wachten op de rapportage van het recherchebureau met duidelijkheid over bestemmingsplannendrama Zeewaardig en het daarbij bedoeld of onbedoeld bevoordelen van grote ontwikkelaars. Aanwijzingen en verdachtmakingen die ik ook hierover kreeg doen het ergste vermoeden. Jammer is het dat de echte klokkenluiders die mij benaderen vaak anoniem willen blijven. Ik persoonlijk stel ook vast dat er bij Zeewaardig teveel toevalligheden zijn. Het verwijzen naar fouten van de jongste bediende van een adviesbureau is ook mij te verdacht. Evenals anderen heb ik vraagtekens bij het langdurig uitblijven van de concrete feiten. Eerder al was er de man die de integriteit van het Hoogheemraadschap aan de orde stelde. Hij deed een anonieme melding dat voormalige werknemers als goedbetaalde adviseurs een rol speelden bij het debacle van de drain in de K.W. Boulevard. Hij weigerde mij toen naam en toenaam te noemen. Daar kon ik dus niets mee. Evenals de melding die op mijn adres binnen kwam van verdachte handelswijzen van Noordwijkse ambtenaren in een procedure rondom het verwijderen van asbest. Mijn speurneus ruikt ook daar verdachte omstandigheden. Mijn bron meldt mij oorzaak en maakt mij ook deelgenoot van rancuneuze gevolgen en het niet integer optreden van politie, ambtenaren en politici. Maar naam en toenaam durft men niet openlijk te vermelden.
Heel wat anders is de recente discussie over de gemeentelijke monumentenlijst met veel vraagtekens. Een melding over niet integer gemeentelijk handelen aan mij gemeld door een van de pandeigenaren vraagt eigenlijk ook om recherchewerk. Waarom de een nou niet en de ander wel is de terecht gestelde vraag. In de laatste gemeenteraad kwam het optreden van een gedupeerde, met het afleveren van een historische huisdeur en de mogelijke bestemming nog wel even ter sprake. Maar meer niet.
De suggestie in de raadscolumn van vorige week, dat ondernemers met een financiële bijdrage in de campagnekas van politieke partijen een tegenprestatie verlangen, staat niet op zich. Steeds tipgevers die wel details noemen maar zelf anoniem willen blijven. Daar kan ik, als integere columnist, natuurlijk helemaal niets mee. Ook al blijven ook bij mij soms nadrukkelijk de twijfels.