Bakkie doen
Sinds 2011 woon ik in Noordwijk en ik vind het heerlijk. Het thuis voelen kwam mede door het goed georganiseerde vrijwilligerswerk. Ik leerde in korte tijd heel veel Noordwijkers kennen. En stuitte ik op typisch Noordwijkse uitdrukkingen.
Ik vind taal leuk. Wanneer ik in een krantenartikel een woord lees dat ik niet ken, pak ik het woordenboek erbij. Ja zeker, het boek en niet de computer om de betekenis van het woord te lezen. Ik heb trouwens nog een complete versie van de Winkler Prins Encyclopaedie in de boekenkast staan. Zesde druk, 1950. Niet dat ik er ooit nog in kijk, maar het staat wel leuk in de boekenkast.
Eén van de termen waar ik in Noordwijk heel erg aan moest wennen was "bakkie doen". Ik ben gewend een kopje koffie bij iemand te drinken of andersom iemand voor een kop koffie uit te nodigen.
Bakkie doen klinkt zo plat, terwijl ik echt geen kakmadam ben. Toen mijn jongste dochter drie jaar geleden in Katwijk ging wonen en daar lekker ging inburgeren, belde ze me een keer op om "effe een bakkie te komen doen". Ik schrok me te pletter. Daar gaan mijn goede bedoelingen qua taalgebruik in de opvoeding, dacht ik. Algemeen Beschaafd Nederlands staat hoog in het vaandel bij ons thuis. Maar kennelijk is bakkie doen hier de gewoonste zaak van de wereld. Zelf zal ik de term niet snel gaan gebruiken, denk ik.
Onlangs ving ik een deel op van een gesprek tussen twee vrouwen. Ze waren het ergens niet over eens, waarop één van de vrouwen zei: "Je had zeker een bakkie op". Ik, in de traag-van-begrip-stand, snapte die reactie even niet. Koffie en geheugenverlies? Pas later begreep ik het verschil tussen bakkie doen en bakkie op. Dit is een heel onschuldig misverstand. Gelukkig wonen wij niet in Friesland.
Hilarisch is de jaren geleden uitgezonden tv-commercial van Sonnema Berenburg. Daarbij vragen westerlingen aan een Fries of het ijs betrouwbaar is om te kunnen schaatsen. Zijn antwoord: "it ken net". Daarop besluiten de mannen dat het net aan kan, terwijl de boer bedoelde dat het net, oftewel niet kon.
Het is maar te hopen dat bij een alcoholcontrole de dienstdoende agent(e) geen Noordwijker is. Op de vraag of je wat gedronken hebt, weet hij of zij geen verschil tussen "ik heb een bakkie gedaan of ik heb een bakkie op". Het beste antwoord in dat geval is natuurlijk: "Ik ben de bob".
Ina Verblaauw