Sandra Hogervorst derde bij toertocht Weissensee
schaatsen n Noordwijk is European City of Sport 2017. Een goede reden om dit jaar bijzondere sportieve inwoners in het zonnetje te zetten. Dit keer Sandra Hogervorst, moeder, huisvrouw en werkt fulltime mee in het bollenbedrijf van haar man H.L Hogervorst in het Langeveld, maar zag daarnaast nog kans om bij de vrouwen als derde te eindigen bij de 200 kilometer lange schaatstoertocht op de Weissensee. Reden voor sportwethouder Gerben van Duin om een bloemetje aan te bieden.
Door Joke van der Zanden
Hoe kom je als nuchtere Noordwijkse aan het schaatsvirus? Dat is toch iets voor de mensen in het Noorden?
"Zo rond mijn twintigste ben ik pas gaan schaatsen. Begonnen met een keer per week bij Kras en later bij Renate Sport, maar inmiddels ben ik alweer 20 jaar lid van de Noordwijkse IJsclub. Trainen doe ik normaal gesproken eens per week op de ijsbaan in Haarlem in het schaatsploegje van Mirjam de Ridder, gewoon voor mijn plezier tijdens het recreantenuurtje van anderhalf uur, geen wedstrijden.
De schaatsers bij NIJC begonnen weer over de Alternatieve Elfstedentocht die van 24 januari tot en met 3 februari op de Weissensee wordt georganiseerd. Voor de toerschaatsers een tocht van 200 kilometer. Ik stel steeds doelen in mijn leven. Zo heb ik de Nijmeegse vierdaagse gelopen, een Kennedymars en nu dacht ik: kom laat ik ook een keer die 200 kilometer op de Weissensee rijden. Voor de Weissensee heb ik extra getraind door in de duinen te fietsen, te gaan spinnen en een aantal keer extra naar de ijsbaan. We gingen met 12 man naar de Weissensee en ook Mirjam paste de trainingen voor ons aan en begon toe te werken naar de Weissensee. Op de ijsbaan in Haarlem werkten we toe naar 60 rondjes rijden. Ook op de ijsbaan in Biddinghuizen hebben we getraind'.
Weissensee
"Dat ik in de toertocht als derde ben binnengekomen heb ik vooral te danken aan de teamspirit van mijn groep en de enthousiaste aanmoedigingen langs de baan. We vertrokken met een groepje van 5, waarvan er 4 de hele tocht hebben uitgereden. Die vijfde mocht niet meer bij de laatste ronde starten omdat het ijs te gevaarlijk was. Dat was jammer.
We reden de laatste dag op vrijdag 3 februari. De tocht was een gedeelte over het grote meer en de rest over het kleine meer. Het waren twaalf rondjes van 16,67 kilometer. De eerste 500 meter bestond uit sneeuwijs. Het vroor niet dus dat sneeuwijs brokkelde af. We moesten 24 keer over dat gevaarlijke sneeuwijs en daar vielen veel schaatsers meerdere keren. Er stond ook over de hele baan een laag water van 3 centimeter. Dus als je viel was je gelijk kletsnat en dat is koud. Gelukkig ben ik op het einde maar twee keer gevallen. We hadden speciale Salomon schaatsen. Daarvan heeft het ijzer een andere ronding zodat je makkelijker uit een scheur rijdt als je er in komt. De schoenen zijn een soort langlaufschoenen, lekker warm en comfortabel.
Doordat de snelle schaatsers in ons groep soms vooruit reden om broodjes etc. voor ons te halen hoefden wij niet te stoppen en konden doorrijden. Zonder die jongens had ik het niet gered. Ik heb nu niet het Weissenseevirus, wel het Elfstedentochtvirus. Ik ben lid geworden en heb me in kunnen schrijven. Ik heb bij mijn Friese mede-schaatsers van de Weissensee ook al een slaapplaats kunnen regelen voor het geval er een Elfstedentocht komt."
Jeugd NYC
"Mijn 9-jarige dochter schaatst nu ook bij NYC. De jeugd gaat op zaterdag met de bus naar de ijsbaan in Haarlem. Als je al die vrolijke enthousiaste koppies van die kinderen in de bus ziet wordt je als moeder helemaal blij. Ze krijgen op zo'n leuke speelse manier les van de vrijwilligers dat ze ook weer blij en voldaan thuiskomen.
Er zijn vrijwilligers die hebben zoveel passie dat ze nachtenlang water op de baan spuiten als het ook maar een klein beetje vriest. Al kunnen de kinderen dan slechts een ochtend of middag schaatsen, dan hebben ze hun doel bereikt. Ze doen alles voor het plezier van de kinderen". NIJC is een grote vereniging met 246 leden.
Carnaval
"Nu ik weer thuis ben heb ik als geboren Noordwijkerhoutse alleen nog last van het carnavalsvirus gehad. Hier in onze bedrijfskantine zaten we op zondag met vijf naaimachines carnavalskleding te naaien voor de volwassenen en kinderen van onze loopgroep", lacht de meer dan enthousiaste Sandra.
