Het Heilige Moeten
De dagen van de goede voornemens liggen al weer heel ver achter ons. Afvallen, meer bewegen, stoppen met roken of het weer goed maken met de buren, om maar een paar voorbeelden te noemen. Ieder jaar neem ik mij voor om vijf kilo in gewicht aan te komen.
Ja, ja, wrijf het er maar in! Ik begrijp dat dat voor velen een jaloersmakend voornemen is. Maar toch. Want bewust aankomen is best moeilijk. "Moeilijker dan afvallen hoor", sprak een huisarts mij jaren geleden ooit eens goedbedoelend toe. Een kilo'tje rondom en op mijn gezicht en een paar kilo's zo ongeveer rond de bilpartij zou fantastisch zijn. Blijkt een utopie. Ik heb het losgelaten, want dat gaat het niet meer worden. Tenzij er ooit een transfusie van een lichaam met overtollige kilo's plaatsvindt naar mijn lichaam. Keep on dreaming!
Mijn voornemen voor het jaar 2017 is het weglaten of het zo min mogelijk uitspreken van het woord "moeten". Ga maar eens na hoe vaak we het woord "moeten" in de mond nemen. Ik moet nog even boodschappen doen. Ik moet nu de kinderen van school halen. Ik moet vanavond administratie doen of we moeten nodig weer eens bij tante Janny op bezoek. En zo tobben we ons het hele leven door met "moeten".
Wat gebeurt er als je het werkwoord "moeten" verbant uit je woordenlijst? Ga dat maar eens testen. Blijkt erg lastig en ik overtreed mijn goede voornemen nog dagelijks. En heeft ook nog eens geen enkele invloed op mijn gewicht. Mijn eerste fout: "Ik moet boodschappen doen", werd meteen door mij dochter omgebogen met de zin: "nee mam, de koelkast wenst een aanvulling". We "moeten" weer eens je ouders bezoeken, wordt dan zoiets als: Je ouders verheugen zich weer op ons bezoek.
Dit moet je eens echt proberen. Oeps, nee natuurlijk niet. Het zou gaaf zijn als je dit eens in de praktijk brengt. En het leuke is, dat je voor dat verfoeide werkwoord "moeten" altijd positieve of in ieder geval geen negatieve alternatieven verzint. Je komt erachter dat er heel veel dingen zogenaamde verplichtingen zijn.
En naast het woord "moeten", ban ik nog een woord uit mijn vocabulaire. Het woord "Topfavoriet". Te pas en te onpas wordt dat gebruikt door commentatoren bij sportwedstrijden. Je bent top of favoriet. Maar allebei? Dat moet ik even opzoeken in het woordenboek. Daar ga ik weer: bij gelegenheid zal ik dat naslaan of opzoeken op internet. Goede voornemens blijven altijd lastig. Succes!
Ina Verblaauw