Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Tijd

Eind oktober was het weer zover. De overgang van zomertijd naar wintertijd. Ooit ingesteld door de Duitsers tijdens de Eerste Wereldoorlog en weer afgeschaft na de Tweede Wereldoorlog. Ooit bedoeld om maximaal gebruik te maken van het zonlicht. In 1977 werden de zomer- en wintertijd opnieuw ingesteld vanwege de oliecrisis. Door in de zomer langer gebruik te maken van het zonlicht, zou er energie worden bespaard.

Ik vind het ieder half jaar weer een terugkerend drama. Niet dat ik een tegenstander ben van dat enkele uurtje tijdsverschil, maar ik ben ook geen voorstander. Het maakt me niet uit. Ik merk geen energie voordelen zoals het minder gebruik maken van lamplicht. Door de komst van energiezuinige lampen is dat argument volledig achterhaald.

Uit onderzoek blijkt dat er nog wel voordelen zijn, maar minimaal. Dat het nu 's-avonds een uurtje langer licht blijft vind ik wel even aangenaam, alhoewel dat ook weer snel went.

Het drama waar ik het over heb is het volgende. Moet de klok vooruit of juist achteruit. Het heeft echt jaren geduurd voordat het ezelsbruggetje tot mij doordrong. "In het voorjaar gaat de klok een uurtje vooruit en in het najaar niet". Zo simpel is dat. Maar ook realiseer ik me hoeveel apparaten een tijdsaanduiding hebben. De gewone keukenklok aan de wand is simpel. Die kan handmatig aangepast worden aan de nieuwe tijd. Een heel ander verhaal is bijvoorbeeld het klokje in de oven. Elk half jaar weer moet ik weer de handleiding erbij pakken, omdat ik het gewoon niet meer weet. En hoe zit het ook al weer met de mobiele telefoon, de tablet en de computer. Weten die uit zichzelf dat het uur U is aangebroken of moet ik de instellingen veranderen. Elke keer weer checken.

De tijdsaanduiding in de auto laat ik voor wat het is. Wat een gedoe. Bij de instelling van zomer- en wintertijd in 1977 hadden de mensen waarschijnlijk één klok en een opwindbaar polshorloge en niet de vele manieren van tijdsaanduiding die wij tegenwoordig nodig hebben om te weten hoe laat het is.

Tijd is sowieso een rekbaar begrip. Als mensen zeggen dat ze geen tijd hebben, zegt een stemmetje in mijn hoofd altijd: 'ze hebben geen prioriteit'. Want we hebben allemaal 24 uur per etmaal om te besteden. Behalve twee dagen per jaar. Dan hebben we 25 of 23 uur om het etmaal door te komen.


Ina Verblaauw