Afbeelding

Let op de neuzen

Algemeen Binder

‘Even lekker neuzen in oude boeken’. Of ‘rondneuzen in de lokale politiek’. Dat klinkt in ieder geval beter dan ‘je neus in andermans zaken steken’. Hoewel dat soms ook zijn charme kan hebben.

Feit is dat in de historie er aan neuzen allerlei karaktereigenschappen zijn toegedicht. En af en toe betrap ik mij erop dat ook ik me op het terrein van ‘karakterneuzen’ durf te begeven. Al van kind af aan speelt mijn eigen neus een belangrijke rol. Te vaak werd ik erop attent gemaakt dat hij wel heel erg groot was. 

Bij de jeugdbeweging werd ik zonder meer geselecteerd om de rol van Amsterdamse vader uit de Jordaan te spelen in de jaarlijkse toneeluitvoering in de grote zaal van het aloude Juvenaat. Ik herinner me nog steeds heel duidelijk de inmiddels historische tekst die ik, overigens met een vorm van Amsterdams accent, richting mijn toneelzoon mocht uitspreken: ‘Attenooie, we hebben mazzel. Kom gauw binnen jongen!’ Ik bedoel maar, je neus als basis voor een mogelijke carrière als acteur. 

In de verre historie blijkt ook de filosofie onder invloed te hebben gestaan van de omvang en de vorm van neuzen. Socrates liet ons zijn ervaringen na in een bijzonder lijstje. Is de neus lang en dun dan ben je moedig, nieuwsgierig, snel boos en bovenal ijdel. Wijst het reukorgaan naar beneden dan zou men wijs, discreet, eerlijk en trouw zijn. Zien we iemand met een neus die lang maar ook breed is dan kijken we naar een bewonderaar van het schone geslacht en volgens Socrates een kandidaat voor oorlogsvoering. En als iemand beschikt over een zogenaamde haakneus dan is te verwachten dat hij voorzichtig is, eervol in zijn daden, trouw aan zijn woord en geschikt voor de politiek. 

Vooral dat laatste is voor mij bijzonder interessant. Hoeveel politici beschikken over een haaks reukorgaan? Hoeveel politici zijn betrouwbaar en trouw aan gegeven woord? Ik ben bewonderaar van Socrates en niet alleen daarom. Ik maak graag foto’s van politici en leg ik de analyses van Socrates graag langs het lijstje met mijn analyses van de raads- en commissieleden. Wie dat ook gaat doen zal er snel achter komen dat er nogal wat raadsleden zijn die ‘het schone geslacht’ bewonderen. Helaas echte haakneuzen ben ik volgens mij nog niet tegengekomen. In tegenstelling tot lang en dun want daar lijkt een overschot van.

In mijn rondgang op zoek naar bijzondere neuzen stuitte ik vooral op een aantal opvallende neuzen. Die vertonen verdacht veel overeenkomsten met die van Pinocchio.

Inmiddels naderen we de feestdagen en de jaarwisseling. Een periode van overdenken, vrede op aarde en goede wensen. Een mooie kans voor ons allemaal om, ongeacht de vorm, alle neuzen, ook die van de Pinoccio’s, wel weer de zelfde kant op te krijgen. En voor partijen de zoektocht naar geschikte kandidaat raadsleden. Maar daar moet je natuurlijk wel een neus voor hebben.

Uit de krant