Opfriscursus

Het eerste weekje politiek na het zomerreces maakte weer eens duidelijk dat in Noordwijk meedoen in het lokaalbesturen steeds vrijblijvender schijnt te worden. En dat thuis de vergaderingen voorbereiden, zoals serieuze columnisten gewoon is, maar door een enkele politicus ook serieus wordt genomen.

De laatste raadsvergadering nog gaf een raadslid gewoon openlijk toe dat hij wel de woordvoerder was maar de inhoud van het betreffende stuk totaal niet kende. In de eerste bijeenkomst van afgelopen week was het zo nodig nog erger. Een uitgebreid voorbereid collegevoorstel, de Retail en Horecavisie, moet straks in de raadsvergadering verder worden besproken omdat een groot deel van de commissie belangrijke stukken niet had gelezen. De grote vragende zwarte ogen van een rood commissielid, bij de directe vraag of hij de 17 pagina’s wel had gelezen, spraken boekdelen. De vele, vaak knullige vragen, niet alleen vanuit de oppositie, maakten duidelijk dat de huidige volksvertegenwoordiging nog lang niet het niveau haalt wat we eerder gewend waren. 

Gelukkig konden enkele routiniers de schande nog een beetje beperken. Ook in een andere bijeenkomst werd gebrekkige voorbereiding duidelijk. Daarbij verdient bovendien het commissie-voorzitterschap, wat mij betreft, heel snel extra aandacht. Het deed mij allemaal denken aan de gelijkenis die de voorzitter van de Oranje Vereniging trok toen hij in een informele bijeenkomst stelde: ‘Van ons wordt bij een activiteit geëist, ja geëist, dat we voor de meest eenvoudige taken een officiële verkeersregelaar inzetten. Die moet voor het helpen oversteken van voetgangers eerst een cursus volgen en een examen afleggen. Vervolgens moet die ieder jaar een opfriscursus doen met opnieuw een examen. En raadsleden? Daar stellen we geen enkele kwaliteitseis aan’. 

Ik moet erkennen, hij heeft volkomen gelijk en de praktijk bewijst dit steeds opnieuw. Ook in de actuele politiek beweren politici met droge ogen dat ze belangrijke stukken, die hen wel degelijk zijn toegestuurd, niet hebben gelezen. Zij denken daarmee van de plicht ontslagen te zijn om de inhoud te kennen. Mis! Zoals ieder Nederlander wordt geacht de wet te kennen wordt ook een puur politica geacht om de inhoud van de haar toegestuurde stukken te kennen. Ook als ze maar gewoon via email naar een postbox werden verzonden. 

Maar dit ter zijde. Ik begon dus met frisse moed aan dit half jaar richting de lokale verkiezingen, maar al na een weekje bekruipt me weer een ongemakkelijk gevoel. Zo meende een Zilkse heel zuur te moeten opmerken, toen het heel simpel over speeltoestellen ging, ‘Noordwijk Binnen komt er weer het beste vanaf’, En ook bij de Retail en Horecavisie bleek chauvinisme troef. Eerst maar eens een politieke opfriscursus? Nou, laat eigenlijk maar. Feit is dat we nu snel richting een raadsvergadering gaan. Hopelijk verloopt die een keer zo goed dat ik vol enthousiasme weer eens de loftrompet kan spelen.