
Janus
Column BinderOpnieuw commotie in Noordwijk. Nu rondom ‘de god van het begin en het einde’ die sinds 1964 als een trotse heerser waakt over al het moois aan de voet van de Noordwijkse Vuurtoren. Janus heeft al meermalen de gemoederen bezig gehouden. Bij een ervan was ikzelf betrokken toen de centjes ook schaars waren en de toenmalige verantwoordelijke gemeenteambtenaar mij verzocht om God Janus te adopteren en te onderhouden. Nu ben ik wel degelijk iemand die zaken van zowel de ene kant als de andere kant wil bekijken, maar om meer dan een reden zag ik daar vanaf en dus werd de watertoevoer afgesloten, Janus stond er verloren bij.
Maar Janus hoort op het plein. Altijd hogelijk gewaardeerd door hangjongeren die vroeger met een heerlijke joint een vredig plekje vonden op de randen van de fontein. Janus werd later ook nog een ‘tweegezichtendiscussie’ in de politiek. Lijst Salman Noordwijk wierp zich op als de redder van Janus als fontein en er stonden juichende Salman-fans op het plein toen deze na lange tijd weer eens water gaf. Maar nu moet hij toch verdwijnen. Volgens de visie van de gemeente behoort Janus de gemeente toe en kan de raad het kunstwerk verplaatsen. Maar dat kan niet zomaar. Want de kunstenaar heeft nadrukkelijk de eenheid geschapen tussen Janus en de muur aan de zuidzijde van het plein. En kunstenaars willen nooit dat hun kunstwerken een amputatie ondergaan. Het totaal is een eenheid en die verbreken is meer dan een doodzonde natuurlijk. De cultuurbarbaren zullen erom lachen, maar deskundigen en echte liefhebbers niet.
In mijn visie behoort Janus overigens voor een belangrijk deel toe aan onze carnavalsvereniging ‘De Noortukkers’. Al vanaf de oprichting werd Janus geadopteerd, bewonderd en ingezet om ‘ het feest der Zotten’ van alle kanten te bekijken. ‘Noortukkers’ zonder Janus is als een gebit zonder tanden.
En in aanloop naar de moeilijke beslissing die de gemeenteraad dient te nemen over het al dan niet verplaatsen van Janus zou onze gemeenteraad nadrukkelijk deskundig advies moeten inwinnen. En dan zou ‘onze de raad van elf’ belangrijke steun kunnen bieden door hun ervaringen, wijsheid en deskundigheid. Elf november lijkt overigens een mooie vergaderdatum.
Inmiddels is een deel van de bevolking in rep en roer. Wanhopige ‘Kaninefaten’ willen een geldverslindende verplaatsing voorkomen en de verplaatsingskosten van 225.000 euro toevoegen aan het spaarpotje voor de herbouw van hun, overigens volgens vele anderen veel te dure, Schelft.
En terwijl de politiek hoopte het even niet over de Schelft te hoeven hebben, blijkt dus nu al weer dat we nooit meer, of althans voorlopig, niet, van een Schelft-discussie af zijn. Deze week de eerste politieke discussie over Janus. Ik voorspel een prachtig toneelspel vol politieke scenes.
Maar daarna zal Janus toch wel van het Vuurtorenplein verdwijnen om het, zoals wij Binders het overigens gewend zijn, weer van een hele andere kant te bekijken.