Natuurinclusief

Natuurinclusief duikt als woord steeds vaker op in de media, rapporten en plannen. Natuurinclusief bouwen, natuurinclusieve landbouw. De natuur wordt steeds inclusiever, onderdeel van ons leven. Althans: als al deze visies en plannen werkelijkheid worden. Tegelijkertijd roept het bij mij de vraag op: zijn wij dan zo ver van de natuur verwijderd geraakt dat we nu zelfs een woord hebben moeten uitvinden om natuur weer meer onderdeel te laten zijn van onze samenleving? Zo groot is de afstand tussen ons en onze leefomgeving is blijkbaar geworden.Een voorbeeld: onlangs hoorde ik dat aan een vogelgids op Texel gevraagd werd welke vogels toch het geluid produceren, dat lijkt op het geluid van een koekoeksklok.

Afstand

Dat onze leefomgeving meer op afstand is komen te staan, is niet nieuw. Het is een proces dat al vele jaren aan de gang is. Maar vermoedelijk is het in de lange geschiedenis van de mensheid wel een nieuw fenomeen. Het maakt verschil of je zelf zorgt voor voedsel of dat je dit “gewoon” uit de supermarkt haalt. Zo ook of je dagelijks door een natuurlijke omgeving loopt, of dat je langs rijdt met de auto. Dat mensen “vroeger” meer in en met de natuur leefden, is evident.

Diensten

Toch wil ik in deze column niet al te veel somberen. Dat zit ook helemaal niet in mijn aard. Het is juist een hoopvol signaal dat de term natuurinclusief steeds meer ingeburgerd raakt. Niet alleen voor bouwers en boeren, maar voor ons allemaal. Voor het erbij betrekken van de natuur geeft ze ons veel terug. Meer groen in steden en dorpen zorgt onder andere voor minder hittestress en betere opvang van water. Geen overbodige luxe in tijden waarin het klimaat steeds warmer, maar ook grilliger (meer neerslag in korte tijd) wordt. Misschien minder bekend: mensen in een groene omgeving gaan eerder naar buiten, krijgen dus meer beweging en komen daardoor ook vaker andere mensen tegen. Voor alle diensten die de natuur ons levert, is ook een woord bedacht: ecosysteemdiensten.

Eigenlijk is de waarde van alle ecosysteemdiensten bij elkaar niet eens in geld uit te drukken. De natuur zorgt voor onze voedselvoorziening (driekwart van de voedselgewassen is geheel of gedeeltelijk afhankelijk van bestuiving door insecten). En relevant voor onze eigen leefomgeving: het zorgt voor onze bescherming tegen de zee. Hoeveel zou er nog van ons land over zijn zonder de duinen?Zo kan ik nog wel even doorgaan. Op naar een natuurinclusief land dus! En wie weet horen we dan ook weer vaker de koekoeksklok…ehh koekoek.