Omarmen

Weer een nieuw begin in de lokale politiek. Want na de politieke herrie en het optreden van de verkenner is er nu formateur Robert. Die zijn tussenrapportage de wereld instuurde. De brave man lijkt enthousiast als hij schrijft: ‘Ik omarm het voorstel van de vier voormalige coalitiepartijen PvdI, CDA, Lijst Salman en lijst De Moor.’ Deze partijen kwamen recentelijk met het voorstel om tot een Raadsakkoord te komen op basis van het bestaande coalitieakkoord, het collegewerkprogramma en de Perspectiefnota. De formateur laat het initiatief van de VVD om de perspectiefnota te amenderen gewoon aan zich voorbij gaan. Want hij kiest niet voor de door de vriendelijke burgemeester van Hillegom aangegeven route om eerst aan een nieuwe coalitie van zeven partijen te gaan werken. Nee, hij wil ook gaan voor een raadsakkoord. Ik kijk er (nog) positief naar, want het zou toch prachtig zijn als raadsbreed kon worden afgesproken dat het gemeenschappelijk belang uitgangspunt zal zijn. En dat persoonlijk populisme en selectieve besluitvorming voorlopig even niet aan de orde is.

Ik droom even: ‘Wat zou het mooi zijn indien in de commissie- en raadsvergaderingen de schimmige persoonlijke verwijten en onbewezen verdachtmakingen tot het verleden gaan behoren. Dat ongenuanceerde kritiek op bestuurders en inwoners als blijvend onwenselijk wordt gekenmerkt. En dat ‘ik heb gehoord’ nooit meer te horen zal zijn tijdens raadsdebatten.’ Ook wel leuk was dat de verkenner eerder de elf politieke fracties in de raad vergeleek met een voetbalteam. Maar ja, zo’n vergelijk gaat in onze lokale politiek volledig scheef. Want in een voetbalteam gaat het om het groepsproces en het gedisciplineerd uitvoeren van vooraf gemaakte afspraken. Het gaat bovendien om respect voor teamgenoten maar ook voor de tegenstanders. En natuurlijk respect voor de (club)cultuur, de bestuurlijke beslissingen en bovenal respect voor de supporters (lees: de kiezers). En niet in de laatste plaats bereidheid om desgevraagd geduldig uitleg te geven aan kritische journalisten. Maar het meest belangrijk is respect voor elkaar in brede zin. En de gemeenteraad heeft recentelijk laten zien dat belangrijke onderdelen zoals respect voor elkaar, respect voor genomen beslissingen en respect voor de kiezers te vaak ontbreken. 

Bij ‘ons raadselftal’ is formateur Robert nu aan zet als een ‘Louis van Gaal’. Hij zal zijn team de weg moeten wijzen, de zwakke punten bloot leggen, de sterke punten accentueren om vervolgens te komen waar het allemaal om gaat: als team succesvol zijn. Samen knokken voor het hoogst haalbare. Jawel, de coach is nu eerst aan zet. Maar de coach is altijd een passant en ik vrees met grote vreze dat ‘ons politieke elftal’ zonder hem al weer snel eigenwijs verder zal gaan en als ‘ieder voor zich’ zal gaan opereren. Met gewoon weer eigen agenda’s als uitgangspunt, critici als boosdoeners en waarschijnlijk de middelvinger heimelijk al in de aanslag.