Afbeelding

Vreemd

Column Binder

Buitenlanders verbazen zich nog al eens over ons Nederlanders. Het eten van beschuit met muisjes, kinderen vervoeren in een soort bakfiets, altijd de gordijnen open, het door anderen naar binnen gluren, het precies op tijd het avondmaal nuttigen en niet bereid zijn om geduldig in een nette rij te wachten tot men aan de beurt is.

Een kleine greep uit onze opvallende gewoontes. Daarnaast de voor veel buitenlanders ernstigere zaken. Zoals het niet bereid zijn om altijd voor de ouders te blijven zorgen. Maar die zorg afschuiven richting andere, dik betaalde verzorgers. Liefst ook nog in een of ander opvanghuis.


Vreemd kijken anderen ook naar ons idee van gastvrijheid. Zo blijkt er in onze cultuur geen enkele stoel over voor niet aangekondigde mee-eters. Sterker gasten die rond etenstijd arriveren wordt met lichaamstaal duidelijk gemaakt dat het tijd is om direct weer te vertrekken.
En als ze al mogen blijven dan dient men de prak wel vlotjes naar binnen te werken. Voldoende tijd om gezellig de maaltijd te verorberen nemen we bepaald niet.


Buitenlanders verbazen zich ook nog steeds over onze zuinigheid, misschien wel gierigheid. Bij de thee krijg men slechts 1 koekje waarna het koekblik hermetisch wordt afgesloten, onverwacht bezoek poeieren met regelmaat gewoon af. En dan de uitdrukking: 'het hemd is nader dan de rok'. Dat brengen we nadrukkelijk in praktijk. Eigen volk eerst en als we delen moet de ander wel heel veel dankbaarheid tonen.


Verjaardagen zijn hier bepaald geen reden tot uitbundige feesten. Daar waar in andere delen van de wereld iedereen het feest mag meevieren beperken wij dit tot een minimum. Liefst slechts met het gezin. Soms een kopje koffie met die aardige buren. Wat een buitenlandse relatie van mij ooit tot grote verwondering bracht is het feit dat we tijdens zo'n festiviteit wel alle aanwezigen feliciteren. Ongeacht de relatie schudden we handen en voegen daar felicitaties aan toe. Het is eigenlijk best grappig dat hij uitbundig werd gefeliciteerd met mijn verjaardag. Ook onze manier van het uitvoerig kennis geven van onze alwetendheid valt bij veel buitenlanders op. Over van alles hebben we wel een uitgesproken mening. Wij noemen het openhartig zijn, zij ervaren het als bijzonder.


In deze tijd reizen veel Nederlanders naar andere landen. Met een caravan vol geladen met aardappelen, houdbare groenten, volop blikken en natuurlijk onze eigen drank. Het liefst in een oranje T-shirt zodat direct duidelijk is dat het wel Hollanders gaat.
En dan natuurlijk het weer. Wat vreemd genoeg bij iedere ontmoeting met wie dan ook ter sprake moet worden gebracht. Want we weten er ook veel van. Per dag worden we overspoelt met informatie. Met tegenwoordige ook nog eens de schrikaanjagende codes. Iedereen weet er van. Code geel, oranje of rood: moeders houdt de kinderen binnen. Het zorgt voor schrik maar gelukkig blijkt het meestal wel mee te vallen.

Uit de krant