Afbeelding

Bij Wilma - Kleuren en kleren

Column

Onlangs werd ik uitgenodigd door Theater De Muze voor de presentatie van het nieuwe theaterseizoen. Ik werk daar als vrijwilliger en was benieuwd naar het aanbod 2016-2017. Enkele weken later kreeg ik de bevestiging van mijn aanmelding en onder het motto 'Theater geeft kleur aan je leven' was ik ingedeeld in de groep oranje. Op dat moment gingen mijn haren rechtovereind staan.

Ik ben niet zo van de opgelegde dresscodes. Ik heb een prachtige oranje jurk, maar het stormachtige en natte weer nodigde niet uit tot het dragen van een zomerjurkje. Gehuld in normale kleding, met een oranje boa toog ik naar De Muze. Het werd een inspirerende middag met de presentatie van een prachtig nieuw seizoen. Ik heb er zin in!

Vroeger had ik ook wel eens een thema-feestje. Daar voelde ik mij zeer ongemakkelijk bij. Totaal wit of geel met een tipje zwart. Ik vind er niets aan. Ik draag graag datgene waar ik me prettig in voel. En daar ben ik eigenlijk wel gevoelig voor.
Ik herinner mij mijn eerste feest op de middelbare school. Niet voor te stellen maar ik had toen een stevige kledingmaat 46. Leuke kleding in de jaren '70 voor een tiener met een maatje meer waren niet echt voorhanden. Mijn tante stelde voor om samen een jurkje voor mij te maken. Ik heb gezwoegd op die jurk en het resultaat was prachtig, vond ik. Aangekomen op het feest bleken alle meiden in een broek te zijn. Ik was de enige in een jurk. Zo niet goed! Een moeder die mijn vertwijfeling zag, bood aan mij naar huis te brengen om mij om te kleden. Zij redde mijn avond. Sindsdien blijf ik gevoelig voor het type kleding dat ik draag. Ik kan mij dood ongelukkig voelen wanneer ik underdressed of overdressed ben. Kleuren hebben ook invloed op hoe ik mij voel. Blauw, groen en zandkleurige tinten zijn mijn kleuren. Daar voel ik mij veilig bij. Paars volgens mij niet, maar toen een visagiste mijn ogen, voor de grap, met stevige paarse tinten opmaakte, wist ik niet wat ik zag. Het versterkte de kleur groen van mijn ogen. Oranje hoort bij Koningsdag en voetbal. Rood is niet echt mijn kleur, maar ik heb een mooi rood leren jack. Ik draag het zelden; wanneer ik het aantrek, krijg ik iets strijdlustigs over me. Ik droeg het jack op een normale werkdag bij een bedrijf waar ik tijdelijk in dienst was. Vanaf de eerste dag dat ik daar werkte wist ik al dat dit geen lange carrière zou worden. Ik had die dag een beoordelingsgesprek met de leidinggevende. Ik kwam haar kantoor binnen en zij zei: "goh, we hebben allebei hetzelfde jack aan". "Ja", zei ik, "maar de mijne is van echt leer". Goed, mijn contract van zes maanden werd niet verlengd. Niet erg, want ik had inmiddels elders een andere baan aangeboden gekregen.

Ina Verblaauw

Uit de krant