Afbeelding

Democratie

Algemeen Binder

Voetballers weten precies hoe het onrechtvaardig het soms voelt. In een spannende wedstrijd heeft jouw ploeg het betere van het spel. Maar uiteindelijk wordt nipt met 0-1 verloren. Dan gelden de wetten van de afgesproken regels. Gebruikelijk is dat de spelers dan nog even mokken, vervolgens onder de douche springen en daarna zich simpelweg weer richten op de volgende tegenstander.

In de politiek geldt de regel van democratie. En democratie betekent dat de meerderheid beslist. De helft plus 1 krijgt in de politiek het gelijk aan zijn kant. En dan zou je kunnen denken dat men zich daarbij neer hoort te leggen. Helaas blijkt dit in de praktijk voor politici een stuk moeilijker dan voor sportmensen. Deze week was er in Noordwijk weer zo’n moment waarop men als waarnemer zich kan verbazen over de houding van politici.

Het ging weer eens over het omstreden rapport van Jan Rijpstra en zijn secondanten. Het college noemt het rapport Noordwijk onwaardig. De burgemeester maakte met de raad de afspraak om het achter zich te laten en de energie vooral te richten op de toekomst. De volledige raad zou daar mee akkoord zijn gegaan. Er zouden zelfs handtekeningen zijn gezet.

In de raadsvergadering van juli waren er al verwoede pogingen om terug te komen op het verleden. Een drietal moties werd ingediend maar de democratie bepaalde dat terug naar het verleden geen optie meer is. Het oog dus op de toekomst, zou je denken. Maar in de raadsvergadering van september bleek de oppositie een slecht verliezer. 

Geheel tegen de afspraken met de burgemeester in wilde men alsnog, nu via een onderzoek van een raadswerkgroep, het gelijk halen. Een ingezonden briefje van een voormalig wethouder zou de aanleiding zijn. Voor de verliezende politiek echter een welkome strohalm plus een mooie gelegenheid om opnieuw politiek theater te bedrijven. Daarbij voorbijgaand aan de echte feiten. Namelijk het beoordelen van het in achterkamertjes van het gemeentehuis opgestelde rapport dat aanvankelijk ten onrechte het stempel geheim kreeg, maar wel werd gestuurd naar het Regionaal Informatie en Expertise Centrum. 

De raad bleek moeiteloos voorbij te gaan aan het participatiebeginsel. Ik doel op de inbreng van zienswijzen van gedupeerde inwoners. Raadsleden bevestigden dat ze niet eens de moeite genomen hadden om deze te lezen. Al even moeiteloos werd voorbij gegaan aan raadsbrede gemaakte afspraken. Na heel veel gekissebis kwam de stemming en een minimale democratische meerderheid bepaalde opnieuw dat de blik op de toekomst moet worden gericht. 

Ik voorspel echter dat een aantal raadsfracties er alles aan zal doen om dit democratische besluit uit pure frustratie zo snel mogelijk ongedaan te maken. Mogelijk door al in de komende raadsvergadering heel theatraal een nieuw konijn uit de hoge hoed te toveren. Wordt vervolgd.

Uit de krant