Protest
Algemeen BollenpraatEr waren tijden dat heel Nederland sidderde als in het nieuws bericht werd dat “ze” weer gingen staken. Vooral in communistische kringen werd geroepen dat de bazen een toontje lager moesten zingen. In de loop der jaren is bijna iedere beroepsgroep aan de beurt geweest. Allemaal met hun eigen slogan: zo van meer blauw op straat, of meer handen aan het bed. Chauffeurs dachten dat hun koninkrijkjes op omvallen stonden. Uiteindelijk ging het steeds om meer geld. Dat is er nu genoeg. Zo leek iedereen geërgerd toen de boeren vorige week de straat op gingen. Heel ongelukkig op de dag dat Peter R. de Vries werd neergeschoten. Helaas is hij overleden.
Bij de boeren is echter veel meer aan de hand, die vechten voor hun voortbestaan. Nederland heeft, als overijverig landje, de nodige extra natuurgebieden bij Brussel aangemeld en de goedkeuring verkregen! Nadat de boterbergen-, de ammoniak- en de fosfaatcrises zijn overwonnen, komt nu, als de duvel uit een doosje, de CO2-problematiek. Daar kan een ondernemer-boer niet op anticiperen. Wat nu? Het draait om welwillendheid van de overheid en die is het spoor bijster. Komt nog bij dat men met het nieuwe programma van Brussel, wel heel rigoureus lijkt te willen hakken.
Gaan bollenjongens protesteren? Misschien uit solidariteit met de boeren. Ze zijn het niet gewend, kijken de kat uit de boom. Bovendien zijn ze op energie-gebied al behoorlijk bij. Kassen en schuren zijn geïsoleerd, zonnepanelen zijn gemeengoed en er wordt veel geproduceerd in het open veld. De Bollenstreek ziet weer groen van de zomer-groeiende gewassen. Reken maar uit wat die een CO2 opnemen.
Heb ik sympathie voor de boeren? Ja, heel veel, maar laat de protesten vooral vreedzaam zijn met in gedachten het spreekwoord “onder druk wordt alles vloeibaar”. Vooral volhouden dus!
Aad van Ruiten
