Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Politici in beeld

Algemeen Binder

Het gebeurt de laatste tijd nog al eens dat we tijdens het volgen van de lokale politiek, nog steeds via de digitale weg, plotseling nieuwe gezichten op ons schermpje krijgen. Het achterhalen van wie, van welke partij of van welke ambtelijke afdeling maakt het soms lastig om het politieke gekrakeel te blijven volgen. Afdwalen ligt op de loer, want de eigentijdse manier van politiek bij de mensen brengen, zorgt voor bijzondere beelden. Soms ontstaat ergernis, maar vaker reden om te lachen.

Je zou verwachten dat de nieuwkomers weten waar ze aan beginnen en dat ze zich realiseren dat een plekje veroveren in het politieke proces een publieke zaak is. En ook dat men al snel wordt gerubriceerd in de wereld van typetjes. Die typetjes kunnen zowel vermakelijk, indrukwekkend als irritant overkomen.

De serieuze, de dominante en de hautaine zijn veel voorkomende types. Daar tegenover herkennen we bescheiden, kleurloze en onzekere volksvertegenwoordigers. En dan heb je nog de clowneske, de zeurderige, de nietszeggende en de snel verongelijkte artiesten. Helaas komen tegenwoordig echte dossiertijgers nauwelijks meer voor.

In de huidige, via livestream gepresenteerde bijeenkomsten, zijn ze makkelijk te herkennen. Allereerst de slordige types, die haar- en gezichtsverzorging en ander uiterlijk vertoon, zoals het met zorg uitkiezen van kleding, niet relevant vinden.

Daartegenover bijvoorbeeld vrouwen met het perfecte kapsel en de met zorg aangebrachte make-up, in de juiste modieuze kleding. En de heren: keurig met jasje en dasje of in een met zorg gekozen overhemd, het haar net iets te netjes en vooral een volgepropte boekenkast op de achtergrond. Een vermakelijke mix.

Irritant en nietszeggend vind ik diegene over die half op de elleboog steunend met de hand onder de kin, min of meer verveeld de camera in kijken. Ronduit ergerlijk zijn de bijdehante, hautaine en snel verongelijkte typetjes. Vaak een houding om gebrek aan kennis en kunde te maskeren.

Het vermakelijke totaalbeeld maakt het soms moeilijk alles serieus te nemen. Leuk om te zien is het verschil in de vergadervoorzitters. Absoluut top is de voorzitter van de gemeenteraad. Zo’n type dat bij het eerste beeld al vertrouwen opwekt en die in presentatie woord en daad, leidinggeven uitstraalt. Daarmee de vergadering aan de strenge regels die nu eenmaal zijn afgesproken, met de juiste flexibiliteit handhavend.

Al even positief vind ik persoonlijk de jongste commissievoorzitter. Die heeft zich in korte tijd enorm ontwikkeld. In basis streng, in de praktijk toch wel flexibel en op juiste momenten een vleugje humor. Het toekennen van ‘de kort en bondig-prijs’, om veel ‘van hetzelfde’ te voorkomen, is daar een ludiek voorbeeld van.

Nu met zijn allen nog even minder streng zijn in de voor gewone mensen onduidelijke categorie ‘technische vragen’ en het volgen van vergaderingen wordt dan voor iedereen weer wat vermakelijker.

Uit de krant