Afbeelding

Kiezen

Algemeen Pastorale column

Het zijn gekke dagen. Veel kunnen we nog niet en dan moet je ook nog een bezoek brengen aan het stemhokje. En wat zal je daar nu weer eens met je kiespotlood van maken? 

Binnen de kerkmuren hebben we het er deze weken ook druk mee. Ook daar blijkt wat te kiezen. Daar proberen we namelijk een man te volgen die er nogal rare keuzes op na hield. Zo stierf Hij nog liever aan een kruis, dan dat Hij Zijn roeping ontrouw zou zijn. Altijd was Hij al een opvallend schaapje van Gods kudde geweest, maar dit versloeg alles.

Waar anderen afhaakten, daar ging Hij verder. En toen Hij dood was, gingen sommigen zich pas realiseren waar ze al die tijd naar hadden zitten kijken. Op z’n Cruijffiaans gezegd: ze gingen het pas zien toen ze het doorhadden. Een ‘doorhebben’ dat in de kerk openbaring heet. Iets dus dat je op een goede dag niet zelf hebt bedacht, maar dat je van ‘boven’ te zien kreeg.

In dit geval, dat God het voor Zijn dode Zoon had opgenomen en Hem in het gelijk gesteld door Hem aan de dood te onttrekken. Opstanding noemen we dat in de kerk. Een kracht om vanuit te leven voor eenieder die aan eieren niet genoeg heeft en de paashaas te mager vindt.

Maar voordat het nu al te aantrekkelijk begint te klinken, daarvoor belandde deze Opstandeling dus wel eerst aan een kruis. Vergeving en verzoening, barmhartigheid en naastenliefde, vrede en recht; de wereld blijkt er opmerkelijk genoeg dikwijls niet op te zitten wachten. Draagt deze zaken zogezegd vaak liever ten grave dan dat ze zich erdoor laat opwekken.

Maar, God is goed, zo geloven we in de kerk. Wat zoiets betekent als dat Hij geen dingen de grond in laat timmeren waarin Hij gelooft. Hoop dus op meer dan lijden en eindigheid. Pasen!

Ds. Esmeralda Mandemaker
Predikant PG De Witte Kerk

Uit de krant