Even niet
Algemeen BollenpraatOp de woensdagavond maak ik mijn verhaaltje altijd maar deze keer was het heel moeilijk om me te concentreren, zoveel nieuws komt er tegelijk binnen. Allereerst de beëdiging van de nieuwe president van Amerika. Dat is een ambiance die z’n weerga niet kent. Een stad in oorlogsmode, dit in reactie op de bestorming van het Capitool. Dat laat zien dat de geschiedenis soms door toevalligheden bepaald wordt. Niemand in Washington verwachtte dat het 6 jan. zo uit de hand zou lopen. De beveiligingstop treft de grootste blaam, naast de door Trump opgehitste bestormers.
Dan de avondklok, die we - terecht - te verwerken krijgen. Vergelijking met de oorlog doemt op: tegen corona moet je ook oorlog voeren. De 400.000 slachtoffers uit het Trump-tijdperk en het droevige dagrecord van 1800 in Engeland zijn een zware nederlaag. De beelden uit Brazilië doen de deur dicht. En ook het kleine berichtje uit Syrië. Daar staat bij meer dan 1 miljoen vluchtelingen het water in de tent en dan wordt er ook nog een paar graden vorst verwacht.
Vervolgens in elk praatprogramma de toeslagenaffaire. Twee keihard strijdende parlementariërs in hun niet aflatend gevecht tegen de gevestigde orde. Op hun onderzoeksvragen kregen ze louter zwartgemaakte verslagen. Op zich al een regelrechte belediging. Voor de vorm trad het hele kabinet maar af. Maar uitbetalen? We zullen het zien.
Wat we dichterbij, in de gemeente meemaken is eigenlijk maar klein bier. Een horde onderzoekers wordt losgelaten op paardenweitjes en nu ook op de Zimmer-verhuur. En de wethouder maar zeggen dat hij de menselijke maat aanhoudt.
Als laatste de treurnis van onze kleinkinderen. Die beginnen hun maatjes op school toch wel heel erg te missen! Deze keer over de bollen? Even niet.
Aad van Ruiten
