Afbeelding

Hopelijk wordt het weer een feestje

Algemeen Binder

De algemene beschouwingen waren ooit een spannende en vermakelijke jaarlijkse confrontatie tussen de diverse politieke stromingen. Eigenlijk een jaarlijks feestje. Waarbij vooral de doelgroepenvertegenwoordiging aanleiding kon zijn voor een heftig uit de hand lopend politiek twistgesprek. Met eerlijke en daarom heerlijke emoties gevolgd door onverwachte wendingen, compleet met de vele moties die bij raadsbesluiten in begrotingsvergaderingen onmisbaar schijnen te zijn.

In die tijd was het vaak vrolijk druk in het gemeentehuis en politici waren dagen tevoren al nerveus. En voor mij was het duidelijk dat er niet alleen heel gespannen nagedacht was over de te gebruiken teksten maar bijvoorbeeld ook over de kledingkeuze. De komst van (te)veel lokale partijen heeft het langzaamaan wel erg verandert. Net als in de landelijke politiek vervaagde de doelgroepenvertegenwoordiging. Het samenstellen van kieslijsten heeft inmiddels weinig meer te maken kennis en kunde. Het gaat er tegenwoordig om dat populaire inwoners simpelweg alleen hun gezicht geven aan je partij. En ze te werven bij zoveel mogelijk populaire organisaties en sportclubs. Door de jaren heen lieten veel populaire leden van grote voetbalclubs zich verleiden om een plaats in te nemen op de diverse kieslijsten. Helaas nam geen van hen verantwoordelijkheid wanneer er door omstandigheden reden was om in de raad plaats te nemen.

Ik stel nu vast dat mede daardoor, heel langzaam ook het niveau van politiek bedrijven ver is weggezakt. Van een emotioneel debat is al jaren geen sprake meer. Ook al omdat kritische vragen al heel snel worden beoordeeld als technische vragen die wel schriftelijk kunnen worden afgedaan. Niet allen de collegeleden maar ook de raadsleden schijnen zich daarin te koesteren. Omdat dit direct tot gevolg heeft dat men zelf evenmin dient te beschikken over parate kennis. Lekker veilig thuis er rustig naar kijken. Overleggen met ambtenaren, kennissen of vrienden met meer politieke kwaliteiten. Tijd is het sleutelwoord geworden in een gemeenteraad met 10 politieke partijen. Nu dus ook niet minder dan 10 woordvoerders bij de algemene beschouwingen. Ik bereid me dan ook voor op een lange vermoeiende zit, met veel sterke koffie en met één oor richting het ingeschakelde Tv-sportkanaal. Met het andere oor naar de digitale presentatie op mijn fonkelnieuwe PC. Het zou echter mooi zijn als ik de tv kan laten voor wat hij is. Doordat ik getuige word van boeiende en keiharde politieke confrontaties op basis van wederzijds respect. Met humoristische kwinkslagen van de voorzitter en prachtig gevormde volzinnen van de zich in een mooi in beeld presenterende sprekers. In een fraai bedacht decor compleet met meelevende fans op de achtergrond, wel op anderhalve meter. Wie weet krijgen we toch nog te maken met een geweldige tegenbegroting met lagere lasten voor inwoners en uit een onverwachte hoek. Ja, dan is het pas echt een ouderwets feestje.

Uit de krant