Samen

Vanuit diverse kanten wordt erop aangedrongen dat we samen moeten werken omdat we vooral samen voor oplossingen kunnen zorgen bij de bestrijding van covid-19. Juist de oproep zorgt voor polarisatie. Want het blijkt dat ‘de jongeren’ vooral gezamenlijk willen optrekken, gezamenlijk toch hun feestjes willen vieren en gezamenlijk voor de verspreiding van het virus willen zorgen. Daar tegenover staan de reacties van ‘de ouderen’ die vooral gezamenlijk willen voorkomen dat er samenkomsten zijn waar jongeren elkaar kunnen besmetten.

Wie eerlijk is zal moeten toegeven dat er maar een beperkt aantal Nederlanders echt bereid is om ‘samen’ grote offers te brengen. Inmiddels is covid19-icoon Diederick op de barricade geklommen. Nadat hij, geïmponeerd door overdadige mascara, fraaie door botox verworven dikke lippen en een daarbij behorend haperend brein, zich onder leek te dompelen in de aandacht die hij genoot van ‘zijn Famke’, maakte hij een ommezwaai. Heerlijk. Ook de dokter bleek een haantje die vol trots zijn staart fier durfde opsteken.

Als verdediger van het in leven houden van mensen en met zijn ontwapenende communicatieve vaardigheid maakte hij naam en werd hij publiekslieveling. En met die verworvenheid en bovendien de aandacht van zijn 21-jarige gefrustreerde influencer, behield hij de aandacht van talkshowredacties. Nu mag hij dus overal verkondigen dat het faciliteren van onze gefrustreerde jeugd voorrang geniet op het in leven houden en kwaliteit van leven faciliteren van de kwetsbare ouderen.

‘Samen’ vertaalt hij heel egoïstisch in een dagelijks contact met Famke. Inmiddels resulteerde dit in nieuwe inzichten met maatregelen die vooral het leven van de gefrustreerde jeugd moeten veraangenamen.

Nu eerst nog even, zo nodig met een volledige lockdown, de acute opnames op de IC’s een halt toeroepen. En dan alle vrijheid voor de jeugd naast snelle isolatie van de ouderen.

De jeugd denkt voornamelijk aan zichzelf, alleen eigen opa’s en oma’s doen er mogelijk toe. Dat vind ik een logisch gevolg van de huidige houding van de ouderen. Daarbij speelt naast de voormalig hoofdredacteur van de Gay-krant en vooral de voormalig belastingspecialist en CDA-politicus uit Oegstgeest een belangrijke rol. Die legden ‘samen’ uit als het vooral financieel veilig stellen van eigen toekomst en hoonden het door mij omarmde voorstel, om de welvaart van babyboomers te delen met de jeugd van nu, zonder meer van tafel. Het egoïsme is dus overal herkenbaar, helaas ook om ons heen in Noordwijk. De politiek maakt daarop geen uitzondering. Het gezamenlijk belang wordt zonder schaamte opgeofferd aan het partijbelang. Zelfs de door mij gerespecteerde politicus met zijn rol in de Provincie Zuid Holland blijkt zich daar schuldig aan te hebben gemaakt. Het verwondert mij, ergert mij, maar verandert me niet.

Ik blijf ‘samen ‘een interessant en een onmisbaar uitgangspunt vinden. En in de zwijgende meerderheid weet ik mij door velen gesteund.