Bezoek

In een boerenblad las ik een verhaaltje over erfbetreders. De schrijver somde op hoeveel bezoekers er, door het jaar, op het erf komen. Wel of niet aangekondigd, gewenst of niet.

Het deed me denken aan vroeger toen bijna de hele middenstand nog aan de deur kwam om te “horen”. De kruidenier voorop, het orderboekje in de aanslag. De bakker had het brood altijd bij zich, zo ook de melkboer zijn melk. De schoenmaker om de week en soms was er de “lapjesman”. Menig huisvrouw naaide vroeger alles zelf. We kregen bezoek van de kolenboer en de olieman. Bij mijn vader kwam wekelijks de meelboer en in de zomer, voor de bollen, de zakkenboer. Santos-zakken nog wel! Wist u dat in die tijd het melkgeld, om de week, contant werd gebracht? Ook de varkenshandelaar rekende de varkens voor de slacht contant af, minus de nieuwe biggen. Niets meer van dit alles, er wordt zelfs gesproken over het verdwijnen van contant geld.

Het tegenwoordige bezoek is totaal anders. Allereerst de toeristen: lopen soms heel schuchter de laan op en zijn dan zielsgelukkig met een uitnodiging om in het bedrijf een kijkje te nemen. Vallen bijna om van verbazing over wat er allemaal gebeurt, zoveel werk!

Beroepsmatig komen er ook. De tractorvertegenwoordiger heeft een fijne neus voor goede tijden. Wordt het niet een keer tijd om dat ouwe ding in te ruilen? Valt er wat van de belasting af te trekken. Dan de handhavers. O wee als de bordjes die overal hangen, ook niet in het Pools zijn. Service-rapporten moeten klaar liggen. De jaarlijkse audit van de milieu-certificaat-groep spit de hele boekhouding door. Energiegebruik, middelen en personeel onder de loupe.

Het waterschap speurt de sloten af op zoek naar woekerende water-exoten. Een aannemer ruimt ze op. Ik heb het nog niet gehad over de potten-, de potgrond-, of de etikettenhandelaar. Bollenvertegenwoordiging lijkt een uitstervend beroep te zijn.

Last but not least, de gemeente. Na eerst een grote actie opgetuigd te hebben betreffende het snippergroen, zijn nu die vermaledijde paardenweitjes aan de beurt. Er werd een bureau op gezet en voor, nota bene, zeven ton euro wordt gekeken of je er toch bollen moet telen!

Aad van Ruiten