Energie
Algemeen BollenpraatEen van de modewoorden is energie-neutraal. Daar lijkt al ons doen en laten om te draaien. En het mag wat kosten ook. Toen de Duitsers de atoomkracht centrales rücksichtlos stillegden, werd er in Nederland jaloers naar gekeken. Ze durfden het toch maar! Het alternatief blijkt toch wel wat haken en ogen te hebben. Windmolens zou een goed alternatief zijn, maar wie wil ze in zijn achtertuin? Dan toch maar die bruinkool centrales. Dat lijkt voor ons een stap terug.
In Nederland konden we, het lijkt heel lang geleden, decennia lang van onze Limburgse kolen profiteren. Ik herinner me mijn enthousiaste moeder, die een haardkachel kreeg, gestookt op antraciet. Hoefde ze hem s’morgens niet meer aan te maken. Het overvloedige aardgas uit Groningen heeft alles op z’n kop gezet. Het hele land aangesloten op een fijnmazig aardgasnet. Comfortabel en schoon. Maar wat gebeurt er nu? In een vlaag van verstandsverbijstering heeft onze regering besloten dat bijna alles op elektriciteit moet. Niet, zoals voorheen, opgewekt door atoom-, kolen- of gascentrales, maar door biobrandstof. Al het hout wat brandbaar is wordt tot pellets gemalen en gestookt. En, nu komt het, voor 14 miljard euro wordt hout uit het buitenland gehaald. De gekapte bossen in Canada, Noord-Carolina en Letland zien er nu uit als de kale vlaktes in het Amazone-gebied!
De aanleiding voor mijn verhaaltje is een bezoek aan de Hondsrug in Drenthe. Daar wordt een hele lijn met super hoge windmolens gebouwd. Funderingspalen van meer dan 20 meter lang en een betonvoet van 200 kuub. Het treffende is, dat in deze Veenkoloniën de voorouders van de huidige bewoners er een paar honderd jaar veen gestoken hebben om als turf-brandstof naar de rest van Nederland te gaan. In die streek kom je ook de eerste zonneweiden tegen op akkerbouwland. Ik moet er niet aan denken dat ook onze bollenvelden het veld zouden moeten ruimen. Dan maar het dak op!
Aad van Ruiten
