Schuilen
Algemeen BollenpraatHet aantal Noordwijkerhouters dat zich nog kan herinneren dat je bijna overal geest had, daalt rap. Je moet ze zoeken en als je ze al vindt zijn de verhalen meestal uit de tweede hand. Die geest is door afzanden of omzuigen bollenland geworden. De gronden werden gekocht door de rijke exporteurs van de “Straatweg”.
De namen zweven nog rond: van Engelen - Berk - Z&P - Zonneveld & Co - Doornbosch en later, uit Noordwijk, K&M en Faase. Hun personeel kwam op de fiets en verbleef de hele dag op de tuin. Schaften in de schuurtjes. Ik zie ze nog voor me:zandbodem, bankje langs de kant en deur naar buiten. Plassen deed je in de sloot en kakken achter de schelft! Er waren tuinen waar in de schelft een soort hol uitgehouden was om toch droog te zitten als het schuurtje te ver weg stond. Waarom een schuilgelegenheid? Je had vroeger geen regenpakken, dus bleef je schuilen tot het droog was. Meestal was er een baasknecht bij die scheidsrechterde tussen regen en een natte wind. Bij dat laatste moest je weer aan de gang.
Nu de reden van mijn verhaaltje. De werkgroep Bollenerfgoed heeft het oog laten vallen op de laatsten van de schaftschuurtjes. De gemeente Noordwijk heeft een potje bestemd om ze te restaureren en om te vormen tot B and B. Dat zal nog wel wat voeten in de aarde hebben, want zonder elektriciteit en sanitair wordt het wel een erg spartaanse bedoening. Komt nog bij dat het er in de weken dat de bollen bloeien erg mooi is, maar in de zomer tussen de gerooide velden, veel kaler. Misschien is er roomservice te regelen!
Toch is het idee erg leuk en doet het de tijd van de reuk van zware shag en de muffe geur van natte knielappen weer herleven!
Aad van Ruiten
