Domino

Iedereen weet wat dominostenen zijn, maar weinigen weten waar het spel voor staat. Stenen met het gelijke getal aan elkaar leggen. Veel bekender zijn de staande stenen vlak achter elkaar. Valt er één om, dan de rest ook: het domino-effect. Tijdens de nu heersende corona crisis kan je over allerlei domino-effecten filosoferen.

Een Japanner wil graag een keertje naar Holland, vooral naar de Keukenhof. Zijn reisbureau kan hem niet helpen; er gaan geen vliegtuigen. Keukenhof is dicht, de kiosken in het park zijn ook dicht. Frijlink blijft met zijn amaryllissen zitten en moet ze dan maar aan de weg zien te slijten.

Een grote tulpenbroeier had dit jaar wat extra opgeplant. De oogst was heel goed en de bollenmarkt abominabel slecht. Als hij moet hangen, dan maar aan de laatste galg. Zijn afnemer van vorige jaren wilde dit seizoen geen contract. Dan maar naar de bloemenveiling. Daar kwamen ook wat meer collega-broeiers. Een heel slechte bloemenprijs was het gevolg. Toen kwam ook nog het coronavirus: landen gingen dicht. Einde? De porriehoop.

Berichten uit Amerika zijn ook al niet optimistisch. Het mag dan per staat verschillen, maar wat blijft er over van de order-bereidheid voor volgend seizoen als er nu dikke verliezen worden geleden.

Wat te denken van kwekers die speciaal oranje bloemen opgezet hebben voor Koningsdag? De oranje Kalanchoë is er zo eentje. Staan bijna een jaar in de kas!

Dan de perkgoedjongens. Door het warme voorjaar piekten ze veel te vroeg. Nu zijn de plantjes niet aan te slepen. Als gevolg van de algemene lockdown blijft iedereen thuis. Wie een tuin heeft gaat daar maar aan de gang. Bovendien was het lekker weer.

Door het warme weer zijn de lelietjes-van-dalen in Frankrijk veel te vroeg uitgebloeid. Nu ze uiteindelijk toch verkocht mogen worden, zijn ze er bijna niet meer. Op de eerste mei móeten ze er, traditioneel, zijn.

Voor de bollenjongens zijn de tijden hoogst onzeker. Vooral als we ook weer een goede oogst krijgen. Er wordt altijd gezegd: geen ramp is de grootste ramp, maar dat is nu wel wat veel van het “goede”!

Aad van Ruiten