Erwtensoep

De Nederlandse samenleving blijkt in een nieuwe fase terecht gekomen te zijn. Gedwongen door de omstandigheden die door een onbeheersbaar virus zijn ontstaan gaan we massaal digitaal. Van ongeboren tot in de laatste levensfase kunnen we niet meer buiten onze digitale instrumenten zoals beeldschermen, desktop, laptop of smartphone.

We worden er dagelijks mee opgezadeld. Ook de lokale politiek kwam onbeschaamd digitaal mijn werkkamer binnen. Als gezagstrouwe burger accepteer ik deze aanpak en vergeef ik de ambtelijke organisatie en de bijna machteloze volksvertegenwoordigers alle knulligheden en zichtbare onvolkomenheden. Vanuit journalistiek oogpunt kijk ik er toch wat anders naar. Dan moet ik de vraag stellen of op deze wijze de belangen van de inwoners wel op een juiste manier worden behartigd. Wordt het dagelijks bestuur, uitgevoerd door het college van burgemeester en wethouders, op een adequate wijze gecontroleerd. Ik heb zo mijn twijfels. Want voor mij, als digitale volger, was het belangrijkste deel van het college tijdens de raadsbijeenkomst voor ons letterlijk en figuurlijk volkomen onzichtbaar. Een wethouder die deze week ietsie pietsie duidelijker zichtbaar was, had dit te danken aan het feit dat hij geen kans de ambtstermijn te voltooien. Maandagochtend liet hij ons doodleuk liet weten dat we het verder konden uitzoeken. Omdat er gebrek aan steun was vanuit de eigen partij die hem verwijten had gemaakt over prioriteiten stellen, over de aanpak van de bouwprocessen en over de manier van communiceren. Nu is dit laatste het gehele college te verwijten. Maar dat blijkt ook weer een oorzaak te hebben. De door de gemeentesecretaris en zijn ambtelijke top geadviseerde nieuwe werkwijze van de zelfsturende teams heeft, volgens een lek uit het gemeentehuis, tot gevolg dat wethouders in praktische zin monddood zijn gemaakt. Bij de presentatie van de nieuwe werkwijze aan de toenmalige gemeenteraad gebruikte de gemeentesecretaris vergelijking. Ik hoor het hem nog zeggen. De vergelijking van de werkwijze van toen als een slappe bouillon met die van nu die een stevige erwtensoep moet zijn. Nu ben ik een ware liefhebber van erwtensoep. Maar de erwtensoep van de gemeentesecretaris is bepaald niet de erwtensoep die ik graag voorgeschoteld krijg. Erwtensoep moet vooral een stevige en voedzame kost zijn. Juist voor de gewone man. De huidige Noordwijkse erwtensoep lijkt daar in niets op. Het haalt het zelfs niet bij de soep van toen die een slappe bouillon werd genoemd. Voor de wethouder werd de soep te heet. Zijn machteloosheid, die heel duidelijk, o.a. in samenhang met de al veel bekritiseerde ODWH was waar te nemen, werd de wethouder RO teveel. De kritiek vanuit zijn eigen partij was de druppel. Opvallend genoeg zette de wethouder zelf in zijn verklaring vooral tegenstellingen tussen Noordwijk en Noordwijkerhout centraal. Daar kunnen we het misschien dan later nog maar eens over hebben.