Contrast
Algemeen Duinenpraat“De lente is begonnen!” Dat was een vanzelfsprekende titel geweest van mijn eerste column in deze krant. Maar momenteel is er weinig vanzelfsprekend. Ook ik kan eigenlijk niet om het onderwerp heen: de Coronacrisis. Natuurlijk heb je hier al veel over gelezen, en dan gaat de boswachter er ook nog eens over beginnen. Toch kan ik niet anders. De crisis waar we ons in bevinden heeft nu eenmaal gevolgen voor de natuur om ons heen en het werk van de boswachter.
Onze maatschappij staat grotendeels stil. Het is rustig op de snelwegen en stil op straat. Veel mensen hebben direct of indirect te maken met het Coronavirus. Met alle vervelende gevolgen van dien.
Maar toch, wanneer ik in de duinen loop, is van die stilstand niets te merken. Dit is de tijd van groei, bloei, gezang en gierende hormonen. Van nieuw leven, mooie kleuren en heerlijke geuren. Het is kortom lente.
Juist in deze moeilijke tijden zoeken mensen massaal de natuur op. Om even tot rust te komen, een ommetje te maken en te genieten van onze prachtige omgeving. Dit gebeurde soms zelfs zo massaal dat de voorgeschreven 1,5 meter afstand in sommige natuurgebieden in het geding kwam.
Toch ben ik vooral positief gestemd over deze ontwikkeling. De enorme aandacht voor onze natuurgebieden laat volgens mij zien hoe enorm de natuur wordt gewaardeerd. Juist nu wordt het enorme belang van onze natuurgebieden zichtbaar. Niet alleen als leefgebied voor plant en dier, maar ook voor ons als mensen om van te genieten. Eigenlijk merk ik dat ik er best vrolijk van word.
De lente is begonnen. De bomen in de straat lopen uit. Ik zie de eerste duinviooltjes bloeien in het duin. En de Afrikagangers komen terug! Veel vogelsoorten brengen in onze duinen hun jongen groot en bivakkeren ’s winters in Afrika. Zij leggen, hoe klein zij ook zijn, enorme afstanden af. Waar wij mensen nauwelijks nog reizen, passeren deze doorzetters vele landsgrenzen.
De eersten zijn op dit moment alweer te zien en te horen in onze duinen. Zo hoorde ik bijvoorbeeld al de eerste fitis (5 april) en nachtegaal (6 april) en zag mijn eerste tapuiten van dit jaar (8 april).
De lucht is stil, vliegtuigen vliegen nauwelijks meer. Ondertussen vliegen vele miljoenen vogels door het luchtruim. Vogels die op weg zijn naar de plek waar zij nieuwe vogels weer doen opgroeien. Onze maatschappij staat even stil, de natuur gaat door. Wat een contrast!
