1 juli 2019

De eerste zeven maanden besturen door ons hoogste orgaan, de gemeenteraad, is inmiddels een stukje geschiedenis wat weer aan 'Noordwijk in de loop der eeuwen' kan worden toegevoegd.

Deze 222 dagen brachten nauwelijks hoogtepunten. Sterker, het is eigenlijk nog steeds opzichtig aftasten. IJverige werkgroepen, samengesteld uit leden vanuit de vorige politieke periode kwamen toen nadrukkelijk met nieuwe ideeën, bedachten nieuwe werkwijzen. Ze deden pogingen om hun bedachte theorieën met overtuiging publiekelijk te maken. De voorstellen van bijvoorbeeld de werkgroep huisvesting blijken inmiddels volledig achterhaald. De politieke werkgroep bedacht het ideaal van een nieuw gemeentehuis ergens centraal in de nieuwe gemeente. Een ambtelijke werkgroep probeerde de politiek ervan te overtuigen dat ambtenaren vooral bij elkaar in één gebouw hun arbeid zouden moeten verrichten. Gelukkig waren er ook verstandige adviezen. Ervaren mannen waarschuwden er toen al voor dat zo'n belangrijk en geldverslindend onderwerp als huisvesting, niet in de snelkookpan moest worden klaargestoomd. Aanvankelijk bedacht men nog een uitbreiding van de gehuurde ruimte aan de Goohorstlaan. Maar al snel besloot men dat bestaande kantoorruimte, aangepast aan wensen en eisen van velen, de voorkeur moest hebben. Zo doen ambtenaren nu hun dagelijkse bezigheden vanuit twee prachtig ogende kantoorgebouwen. Met veel smaak gecreëerd in de voormalige gemeentehuizen in Noordwijk en Noordwijkerhout. Jawel, op dit onderwerp herkent u trots en waardering bij deze columnist.

In deze eerste zeven maanden kwam er verder bepaald geen spectaculair nieuws vanuit het nieuw gevormde college. Opvallende activiteiten, gedurfde beslissingen, creatieve voorstellen of spectaculaire oplossingen voor moeilijke problemen hebben we (nog) niet kunnen waarnemen.
Het door vorige colleges geïntroduceerde 'staat deze wethouder niet mooi op de foto?' bij wat onbenullige bijeenkomsten, werd hun meest in het oog lopende bezigheid. Gedurfde uitspraken of onverwachte onthullingen konden niet worden opgetekend. Van raadsvergaderingen is slechts te melden dat steeds opnieuw, de laatste hamerslag pas diep in de nacht mocht vallen.
De ingevoerde rondetafelgesprekken worden alleen door de aanwezige politici omarmd. Praktisch ingestelde mensen kunnen dit niet waarderen. Die trappen niet in de valkuil 'de burger heeft mee mogen praten'.
Overigens ben ik persoonlijk van mening dat met de te vaak en te uitbundig bewierookte parallelle sessies , simpelweg een rookgordijn is opgetrokken. Waarachter teveel politici zich lekker kunnen verschuilen om de eigen onwetendheid en gebrek aan dossierkennis en ervaring, respectloos te camoufleren. Inbreng van inwoners is meer dan okee. Maar wanneer inwoners kennis en kunde inbrengen of als belanghebbenden hun bezwaren of wensen komen verduidelijken, mag er echt geen twijfel bestaan of men wel serieus werd genomen.